शब्दार्थ -
हे इन्द्र परमेस्वर, अशा (आपःन) मेघजलाप्रमाणे की ज्यानी (वृक्तबर्हिषः) अंतरिक्ष- स्थान सोडले आहे (म्हणजे जे भूमीला जल देण्यासाठी आपल्या उच्च स्थानापासून खाली भूमीकडे आले आहेत) त्या जलाप्रमाणे (वृक्तबर्हिषः) ज्यानी सांसारिक एषणांचा त्याग केला आहे आणि जे (सुताघन्तः) उपासना- रस अभिष्युत करून (हृदयी आपले ध्यान जागृत करून) (वयं घ) आम्ही (त्वा) आपली स्तुती करीत आहोत. कारण की हे) वृत्रहन्) पापनाशक परमेश्वर (स्तोतारः) तुमचे स्तोतागण (पवित्रस्य) शुद्ध सात्त्विक आनंदाच्या (प्रस्रवणेषु) प्रवाहामद्ये (परि आसवे) पोहत असतात. जरी अंतरिक्ष स्थान सोडून खाली उतरलेले मेघजल (प्रस्रवणेषु) नद्या, निर्झर आदींमध्ये (परि आसते) प्रवाहित होतात, (तद्वत तुमचे उपासक भक्तीच्या आनंद प्रवाहात मग्न होतात)।।९।।

भावार्थ - जसे मेघजल आकाशाचे आपले स्थान सोडून भूमीवर येऊन धान्य, वनस्पती आदी पदार्थ उत्पन्न करतात, तद्वत आम्ही पुत्रैषणा, वित्तैषणा, लोकैषणा आदी इच्छांचा त्याग करून परमेश्वराची प्राप्ती करून हृदयात आनंद रस उत्पन्न करावा, अनुभवावा.।।९।।

इस भाष्य को एडिट करें