शब्दार्थ -
हे (इन्द्र) सर्वांना सहायता करणारे जगदीश्वर, आपण (विश्वस्य) सर्वांना (प्र स्तोम) चांगल्या प्रकारे आधार द्या (पुरो वा सन्) आपण आमच्यासमोर प्रत्यक्ष असा (यदि वा) अथवा (नूनम्) परोक्ष सा (हृदयस्य अशा तुझी आम्हास जाणीव असेल वा नसेल, आम्ही काही काळ तुला विसरून गेलो असोत, तरी पण तू आम्हाल आधार दे, संकट, दुःखादीपासून आम्हाला वाचव.)।। ४।।

भावार्थ - परमेश्वर प्रत्यक्ष असो वा परोक्ष, तो आम्हाला नेहमी आधार देतो. जरी तो सदैव सर्वांच्या समक्ष (म्हणजे सर्वत्र पाना फुलात, कणाकणात) आहेस, तरी पण दिवस - प्रकाशात आंधळेपण असणारे दिवान्ध लोक ज्याप्रमाणे सर्व पदार्थ भावही असूनही त्यांना पाहू शकत नाहीत. तद्वत अज्ञानग्रस्त आम्ही जेव्हा त्यास पाहत नसतो, तेव्हा तो आमच्यासाठी परोक्ष असतो.।। ४।।

इस भाष्य को एडिट करें