शब्दार्थ -
हे मनुष्या तू (प्र भू:) समर्थ शक्तिमान हो, प्रकृष्ट गुणवान हो. तसेच (जयन्तम्) सदा विजेता (महान) महान (विपोधाम्) बुद्धीमतांचा सहायक आणि (मूरै:) मारणाऱ्याद्वारे जो (अमूरम्) कदापि मारता येत नाही. (त्या परमेश्वराला हृदयात धारण कर.) तो परमात्मा (पुराम्) शत्रुच्या नगरी (दर्माणम्) विदीर्ण करणारा, (गीर्भि:) स्तुतिवाणीद्वारा (वना) भजनीय आहे. (धियम्) प्रज्ञा आणि कर्म यांची (नयन्तम्) प्रेरणा देणारा आहे आणि (हरिश्मश्रुं व) स्वर्णिम किरणांचा जो स्वामी त्या सूर्याप्रमाणे (वर्मणा) आपल्या रक्षण साधनांनी (धवर्चिम्) ज्योतिरूप धनाचा स्वामी आहे, अशा (अग्निम) परमेश्वराला (धा:) आपल्या हृदयात धारण कर. तसेच वर वर्णित गुण धारण करणाऱ्या (अग्निम) वीर पुरुषाला (धा:) राजा पदावर स्थानापन्न कर. ।।२।।

भावार्थ - सर्व प्रजाजनांकरीता हे कर्तव्य आहे की, त्यांनी समर्थ व गुणवंत होऊन आपल्या शत्रूवर विजय मिळवावा, महामहिमामय व्हावे, बुधजनांचे मित्र व्हावे. कोणीही हिंसक वा अत्याचारी व्यक्ती त्यांच्यावर हिंसा वा अत्याचार करू शकू नये, इतके वीर बनावे. शत्रुच्या दुर्गादी तटबंदीच्या विध्वंस करणारे व्हावे. स्तुतिपात्र, ज्ञानप्रदाता, सत्कर्म प्रेरक व्हावे. सूर्यासम ज्योतिष्मान होऊन परमेश्वराचे पूजन करावे. तसेच उपर्युक्त गुण धारण करणाऱ्या वीर पुरुषालाच राजपदावर अधिष्ठित करावे. ।।२।।

इस भाष्य को एडिट करें