English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 112/ मन्त्र 1
यद॒द्य कच्च॑ वृत्रहन्नु॒दगा॑ अ॒भि सू॑र्य। सर्वं॒ तदि॑न्द्र ते॒ वशे॑ ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । अ॒द्य । कत् । च॒ । वृ॒त्र॒ऽह॒न् । उ॒त्ऽगा॑: । अ॒भि । सू॒र्य॒ ॥ सर्व॑म् । तत् । इ॒न्द्र॒ । ते॒ । वशे॑ ॥११२.१॥
स्वर रहित मन्त्र
यदद्य कच्च वृत्रहन्नुदगा अभि सूर्य। सर्वं तदिन्द्र ते वशे ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । अद्य । कत् । च । वृत्रऽहन् । उत्ऽगा: । अभि । सूर्य ॥ सर्वम् । तत् । इन्द्र । ते । वशे ॥११२.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 112; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(বৃত্রহন্) হে অজ্ঞানাবরণ হননকারী! (সূর্য) হে সূর্য-সমূহের সূর্য! (অদ্য) প্রতিদিন (অভি) আমাদের সামনে (যদ্ কৎ চ) যা কিছু অর্থাৎ সূর্য, চাঁদ তথা তারাগণ (উদ্ অগাঃ) উদিত হয়, (ইন্দ্র) হে পরমেশ্বর! (তৎ সর্বম্) সেই সব (তে) আপনার (বশে) বশে রয়েছে/বশবর্তী।
- [মন্ত্রে সূর্য এবং ইন্দ্র, উভয় শব্দ পরমাত্মবাচক।]
इस भाष्य को एडिट करें