English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 113/ मन्त्र 1
उ॒भयं॑ शृ॒णव॑च्च न॒ इन्द्रो॑ अ॒र्वागि॒दं वचः॑। स॒त्राच्या॑ म॒घवा॒ सोम॑पीतये धि॒या शवि॑ष्ठ॒ आ ग॑मत् ॥
स्वर सहित पद पाठउ॒भय॑म् । शृ॒ण्व॑त् । च॒ । न॒: । इन्द्र॑: । अ॒र्वाक् । इ॒दम् । वच॑: ॥ स॒त्राच्या॑ । म॒घऽवा॑ । सोम॑ऽपीतये । धि॒या । शवि॑ष्ठ: । आ । ग॒म॒त् ॥११३.१॥
स्वर रहित मन्त्र
उभयं शृणवच्च न इन्द्रो अर्वागिदं वचः। सत्राच्या मघवा सोमपीतये धिया शविष्ठ आ गमत् ॥
स्वर रहित पद पाठउभयम् । शृण्वत् । च । न: । इन्द्र: । अर्वाक् । इदम् । वच: ॥ सत्राच्या । मघऽवा । सोमऽपीतये । धिया । शविष्ठ: । आ । गमत् ॥११३.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 113; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(ইন্দ্রঃ) পরমেশ্বর (নঃ) আমাদের (অর্বাক্) অভিমুখ হয়ে, (ইদম্) এই (উভয়ম্) উভয় প্রকারের (বচঃ) স্তুতি-বচন অর্থাৎ কেবল ঋচা-সমূহ দ্বারা কৃত স্তুতি তথা সামগান দ্বারা কৃত স্তুতি-বচন (শৃণবৎ) শ্রবণ করেন। (চ) এবং তিনি (মঘবা) ঐশ্বর্যশালী (শবিষ্ঠঃ) এবং অতিবলশালী পরমেশ্বর, (সত্রাচ্যা) সদা সত্যের দিকে নত (ধিয়া) নিজ করূণাময়ী ধারণ দ্বারা, (সোমপীতয়ে) ভক্তিরস পানের জন্য (আ গমৎ) প্রকট হন।