English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 50/ मन्त्र 1
कन्नव्यो॑ अत॒सीनां॑ तु॒रो गृ॑णीत॒ मर्त्यः॑। न॒ही न्व॑स्य महि॒मान॑मिन्द्रि॒यं स्वर्गृ॒णन्त॑ आन॒शुः ॥
स्वर सहित पद पाठकत् । नव्य॑: । अ॒त॒सीना॑म् । तु॒र: । गृ॒णी॒त॒ । मर्त्य॑: ॥ न॒हि । नु । अ॒स्य॒ । म॒हि॒ऽमान॑म् । इ॒न्द्रि॒यम् । स्व॑: । गृ॒णन्त॑: । आ॒न॒शु: ॥५०.१॥
स्वर रहित मन्त्र
कन्नव्यो अतसीनां तुरो गृणीत मर्त्यः। नही न्वस्य महिमानमिन्द्रियं स्वर्गृणन्त आनशुः ॥
स्वर रहित पद पाठकत् । नव्य: । अतसीनाम् । तुर: । गृणीत । मर्त्य: ॥ नहि । नु । अस्य । महिऽमानम् । इन्द्रियम् । स्व: । गृणन्त: । आनशु: ॥५०.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 50; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(অতসীনাম্) আত্মিকশক্তি-সম্পন্ন প্রজাদের মধ্যে (কৎ) কোন (নব্যঃ) প্রশংসনীয় (মর্ত্যঃ) জন/মানুষ আছে, যে (তুরঃ) শীঘ্রই, অর্থাৎ অল্পায়ুতেই (গৃণীত) পরমেশ্বরের গুণগান করে। (গৃণন্তঃ) পরমেশ্বরের গুণগান করেও, (নূ) নিশ্চিতরূপে, (অস্য) এই পরমেশ্বরের (মহিমানম্) মহিমা, (ইন্দ্রিয়ম্) ঐশ্বর্য, (স্বঃ) এবং আনন্দময় স্বরূপকে (নহি আনশুঃ) উপাসক পূর্ণরূপে জানতে পারে না। [অতসঃ=The soul (আপ্টে)। ইন্দ্রিয়ম্=ধনম্ (নিঘং০ ২.১০)।]