Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 66/ मन्त्र 1
स्तु॒हीन्द्रं॑ व्यश्व॒वदनू॑र्मिं वा॒जिनं॒ यम॑म्। अ॒र्यो गयं॒ मंह॑मानं॒ वि दा॒शुषे॑ ॥
स्वर सहित पद पाठस्तु॒हि । इन्द्र॑म् । व्य॒श्व॒ऽवत् । अनू॑र्मिम् । वा॒जिन॑म् । यम॑म् ॥ अ॒र्य: । गय॑म् । मंह॑मानम् । वि । दा॒शुषे॑ ॥६६.१॥
स्वर रहित मन्त्र
स्तुहीन्द्रं व्यश्ववदनूर्मिं वाजिनं यमम्। अर्यो गयं मंहमानं वि दाशुषे ॥
स्वर रहित पद पाठस्तुहि । इन्द्रम् । व्यश्वऽवत् । अनूर्मिम् । वाजिनम् । यमम् ॥ अर्य: । गयम् । मंहमानम् । वि । दाशुषे ॥६६.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 66; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(ব্যশ্ববৎ) অশ্ববিহীন রথের সদৃশ, হে উপাসক! তুমি শরীর এবং চিত্ত স্থির করে—(অনূর্মিম্) নিস্তরঙ্গ মহোদধির সমান প্রশান্ত, (বাজিনম্) বলশালী, (যমম্) জগন্নিয়ন্তা, (গয়ম্) সর্বাশ্রয়, (দাশুষে) তথা আত্মসমর্পককে (বি) বিশেষ শক্তি (মংহমানম্) প্রদাতা (ইন্দ্রম্) পরমেশ্বরের (স্তুহি) স্তুতি গান করো, (অর্যঃ) কেননা তিনিই সকলের স্বামী।
- [বাজঃ=বল (নিঘং০ ২.৯)। গয়ম্ গৃহনাম (নিঘং০ ৩.৪)।]
इस भाष्य को एडिट करें