टिप्पणी -
१–निः सालाम्। सल गतौ–घञ्। सालः प्राकारोऽस्त्यस्याः सा साला गृहम्। अर्शआदिभ्योऽच्। पा० ५।२।१२७। इति अच्। टाप्। निर्गता सालायास्ताम्। निर्गृहाम्। धृष्णुम्। स्त्री०। त्रसिगृधिधृषिक्षिपेः क्नुः। पा० ३।२।१४०। इति धृषि क्रोधे हिंसे, शक्तिबन्धे–क्नु। धर्षणशीलां भयस्य जनयित्रीम्। धिषणम्। धृषेर्धिष च सञ्ज्ञायाम्। उ० २।८२। इति ञिधृषा प्रागल्भ्ये–क्यु, धिषादेशश्च। यद्वा, धिष शब्दे–क्यु, धिषणा वाङ्नाम–निघ० १।११। बुद्धिः, कोषे च। बोधं वाचं वा। (जिघत्स्वम्) इत्यस्य कर्म। एकवाद्याम्। ऋहलोर्ण्यत्। पा० ३।१।१२४। इति वद वाचि ण्यत्। एकम् एकप्रकारमेव वाद्यं दीनतारूपं वचनं यस्याः सा। ताम् अलक्ष्मीम्। जिघत्स्वम्। लुङ्सनोर्घस्लृ। पा० २।४।३७। इति अद भक्षणे+सन्–घस्लादेशः। ततः। सनाशंसभिक्ष उः। पा० ३।२।१६८। इति उः, स्त्रियाम् ऊङ् वा। अत्तुमिच्छुम्। सर्वाः। निखिलाः। चण्डस्य। नपुंसकलिङ्गम्। चडि कोपे–पचाद्यच्। यद्वा। ञमन्ताड् डः। उ० १।१११४। इति चण हिंसे–डः। डस्य न इत्वम्। कोपस्य। क्रोधस्य। नप्त्यः। न पतन्ति पितरो येनेति नप्ता। नप्तृनेष्टृत्वष्टृ०। उ० २।९५। इति न+पत अधोगतौ–तृन्। ऋन्नेभ्यो ङीप् पा० ४।१।५। इति ङीप्। छन्दसि र लोपो जश्त्वं च। नप्त्रीः। अपत्यभूताः। नाशयामः। हन्मः। सदान्वाः। नौतेः शब्दकर्मणो यङ्लुगन्तात्। नन्दिग्रहिपचादिभ्यो ल्युणिन्यचः। पा० ३।१।१३४। इति पचाद्यच्। न धातुलोप आर्धधातुके। पा० १।१।४। इति गुणप्रतिषेधे उवङ्स्थाने छान्दसो यण् आदेशः, टाप् च। सदान्वे सदानोनुवे शब्दकारिके–निरु० ६।३०। दुर्भिक्षाधिदेवतोच्यते, कालकर्णा वा अलक्ष्मीः–इति तत्र टीकायां देवराजयज्वा। सदानोनुवाः। सर्वदा नोनूयमानाः। शब्दायमानाः सर्वप्रकारा दरिद्रतादिविपत्तीः यद्वा। स+दानवाः। केशाद् वोऽन्यतरस्याम्। पा० ५।२।१०९। अत्र वार्त्तिकम्। अन्येभ्योऽपि दृश्यते। इति व प्रत्ययो मत्वर्थे। अकारलोपः। दानवैश्छेदनशीलैः सह वर्तमानाः ॥