शब्दार्थ -
हे (शक्र) शक्तिशाली परमेश्वर, (यत्) ज्याअर्थी तुम्ही (परावलि) दूरस्य सूर्य, नक्षत्र, चंद्र आदी ग्रहोपग्रहांमध्ये अथवा पराविद्येद्वारे प्राप्तव्य मोक्ष लोकात (असि) विद्यमान आहात आणि हे (वृत्रहन्) अविद्यादी दोषांचे विनाशक, (यत्) ज्याअर्थी तुम्ही (अर्वावति) समीपस्थ पर्वत, नदी, सागर आदीमध्ये अथवा अपरा विद्येद्वारे प्राप्तव्य इहलोकाच्या ऐश्वर्यामध्ये (असि) विद्यमान आहात, (अतः) त्याअर्थी वा त्यामुळेच हे (इन्द्र) परमेश्वर्यशाली जगदीश्वर, (सुतावान्) उपासना रस गाळून (तुमचे ध्यान धरलेले) यजमान (त्वा) तुमची (द्युतम्) शीघ्र अथवा ज्याद्वारे लवकर मोक्ष प्राप्त होऊ शकेल, अशा (कोशिभिः) ज्ञान - प्रकाशाने दीप्तिमान (गीर्भिः) वेदवाणीद्वारे (आ विनासति) पूजा करीत आहे (त्या यजमानावर कृपा करा)।।१२।।

भावार्थ - परमेश्वर सर्व कर्म करण्यात समर्थ सून तो दूराहून दूर असलेल्या वा जवळाहून जनक प्रदेशात म्हणजे सर्वत्र विद्यमान आहे. तो अविद्या, पाप आदींचा विनाशक व सर्व ऐश्वर्यांचा स्वामी आहे. ज्ञान - विज्ञानाने परिपूर्ण साम मंत्रांचे गान करीत भक्तिरसात मग्न होऊन सर्वांनी त्या परमेश्वराची उपासना केली पाहिजे आणि त्याद्वारे ऐहिक व पारलौकिक आनंद मिळविला पाहिजे.।।२।।

इस भाष्य को एडिट करें