अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 39/ मन्त्र 5
सूक्त - गोषूक्तिः, अश्वसूक्तिः
देवता - इन्द्रः
छन्दः - गायत्री
सूक्तम् - सूक्त-३९
अ॒पामू॒र्मिर्मद॑न्निव॒ स्तोम॑ इन्द्राजिरायते। वि ते॒ मदा॑ अराजिषुः ॥
स्वर सहित पद पाठअ॒पाम् । ऊ॒र्मि: । मद॑न्ऽइव । स्तोम॑: । इ॒न्द्र॒ । अ॒जि॒र॒य॒ते॒ ॥ वि । ते॒ । मदा॑: । अ॒रा॒जि॒षु॒: ॥३९.५॥
स्वर रहित मन्त्र
अपामूर्मिर्मदन्निव स्तोम इन्द्राजिरायते। वि ते मदा अराजिषुः ॥
स्वर रहित पद पाठअपाम् । ऊर्मि: । मदन्ऽइव । स्तोम: । इन्द्र । अजिरयते ॥ वि । ते । मदा: । अराजिषु: ॥३९.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 39; मन्त्र » 5
मन्त्र विषय - পরমেশ্বরোপাসনোপদেশঃ
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে ইন্দ্র! [পরম্ ঐশ্বর্যবান্ পরমাত্মা] (তে) তোমার (স্তোমঃ) স্তুতি/প্রশংসা (অপাম্) জলের (মদন্) আনন্দ বৃদ্ধিকারী (ঊর্মিঃ ইব) ঢেউ এর ন্যায় (অজিরায়তে) শীঘ্রগামী, এবং (মদাঃ) আনন্দ (বি অরাজিষুঃ) বিরাজ করে [বিবিধ প্রকার ঐশ্বর্য বৃদ্ধি করে]॥৫॥
भावार्थ - ন্যায়কারী জগদীশ্বরের উত্তম নীতি মানৃ করে সকল মনুষ্য আনন্দিত হয়ে শীঘ্রই ঐশ্বর্য বৃদ্ধি করুক ॥৫॥
इस भाष्य को एडिट करें