Loading...

काण्ड के आधार पर मन्त्र चुनें

  • अथर्ववेद का मुख्य पृष्ठ
  • अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 47/ मन्त्र 15
    सूक्त - प्रस्कण्वः देवता - सूर्यः छन्दः - गायत्री सूक्तम् - सूक्त-४७

    अदृ॑श्रन्नस्य के॒तवो॒ वि र॒श्मयो॒ जनाँ॒ अनु॑। भ्राज॑न्तो अ॒ग्नयो॑ यथा ॥

    स्वर सहित पद पाठ

    अदृ॑श्रन् । अ॒स्य॒ । के॒तव॑: । वि । र॒श्मय॑: । जना॑न् । अनु॑ ॥ भ्राज॑न्त: । अ॒ग्नय॑: । य॒था॒ ।४७.१५॥


    स्वर रहित मन्त्र

    अदृश्रन्नस्य केतवो वि रश्मयो जनाँ अनु। भ्राजन्तो अग्नयो यथा ॥

    स्वर रहित पद पाठ

    अदृश्रन् । अस्य । केतव: । वि । रश्मय: । जनान् । अनु ॥ भ्राजन्त: । अग्नय: । यथा ।४७.१५॥

    अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 47; मन्त्र » 15

    भाषार्थ -
    (অস্য) এই [সূর্যের] (কেতবঃ) জ্ঞাপক (রশ্ময়ঃ) কিরণ (জনান্ অনু) প্রাণীদের মধ্যে (বি) বিবিধ প্রকারে (অদৃশ্রন্) দৃষ্ট হয়েছে। (যথা) যেমন (ভ্রাজন্তঃ) প্রজ্জ্বলিত (অগ্নয়ঃ) অঙ্গার ॥১৫॥

    भावार्थ - যেমন সূর্যের কিরণ রোদ, বিদ্যুৎ এবং অগ্নির রূপ দ্বারা সংসারে বিস্তৃত হয়, তেমনই সব মনুষ্য শুভ গুণ কর্ম এবং স্বভাব দ্বারা প্রকাশমান হয়ে আত্মা এবং সমাজের উন্নতি করুক ॥১৫॥

    इस भाष्य को एडिट करें
    Top