Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 6/ सूक्त 135/ मन्त्र 2
यत्पिबा॑मि॒ सं पि॑बामि समु॒द्र इ॑व संपि॒बः। प्रा॒णान॒मुष्य॑ सं॒पाय॒ सं पि॑बामो अ॒मुं व॒यम् ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । पिबा॑मि । सम् । पि॒बा॒मि॒ । स॒मु॒द्र:ऽइ॑व । स॒म्ऽपि॒ब: । प्रा॒णान् । अ॒मुष्य॑ । स॒म्ऽपाय॑ । सम् । पि॒बा॒म॒: । अ॒मुम् । व॒यम् ॥१३५.२॥
स्वर रहित मन्त्र
यत्पिबामि सं पिबामि समुद्र इव संपिबः। प्राणानमुष्य संपाय सं पिबामो अमुं वयम् ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । पिबामि । सम् । पिबामि । समुद्र:ऽइव । सम्ऽपिब: । प्राणान् । अमुष्य । सम्ऽपाय । सम् । पिबाम: । अमुम् । वयम् ॥१३५.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 6; सूक्त » 135; मन्त्र » 2
मन्त्रार्थ -
(यत् पिबामि सं पिबामि) जो पानीय सोम रसादि मैं सात्विकरस पीता हूं उसे सम्यक् पीता हूं (समुद्रः-इव सम्पिब:) जैसे सम्यक पानकर्त्ता समुद्र नदियों के जल को सम्यक् गीता है (वयम्-अमुष्य प्राणान्) हम उस पाप के प्राणों को- अवकाशों को "प्राणा वा अवकाशाः" शतः १४।१।४।१) (सम्पाय-अमुं-सम्पिबामः ) सम्यक् पीकर-पीने को "कृतो बहुलम्" इत्यपि "भविष्यति भूत प्रत्यय:" उस पानीय को सम्यक पीते हैं ॥२॥
विशेष - ऋषिः-शुक्रः -(तेजस्वी "शुक्रं शोचतेर्ज्वलति कर्मण:) [ निरु० ८-१२] देवता-वज्रः- (पाप से वर्जन कराने वाला आत्मपराक्रम [वीर्य एवं ओजः] "वीर्यं वै वज्र(शत० १।३।७।५ ) वज्रो वा ओजः [शत० ८।४।१।२७ ]
इस भाष्य को एडिट करें