English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 110/ मन्त्र 1
सूक्त - श्रुतकक्षः सुकक्षो वा
देवता - इन्द्रः
छन्दः - गायत्री
सूक्तम् - सूक्त-११०
इन्द्रा॑य॒ मद्व॑ने सु॒तं परि॑ ष्टोभन्तु नो॒ गिरः॑। अ॒र्कम॑र्चन्तु का॒रवः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठइन्द्रा॑य॒ । मद्व॑ने । सु॒तम् । परि॑ । स्तो॒भ॒न्तु॒ । न॒: । गिर॑: ॥ अ॒र्कम् । अ॒र्च॒न्तु॒ । का॒रव॑: ॥११०.१॥
स्वर रहित मन्त्र
इन्द्राय मद्वने सुतं परि ष्टोभन्तु नो गिरः। अर्कमर्चन्तु कारवः ॥
स्वर रहित पद पाठइन्द्राय । मद्वने । सुतम् । परि । स्तोभन्तु । न: । गिर: ॥ अर्कम् । अर्चन्तु । कारव: ॥११०.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 110; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(মদ্বনে) আনন্দস্বরূপ (ইন্দ্রায়) পরমেশ্বরের জন্য (সুতম্) ভক্তিরস উৎপন্ন হয়েছে। এখন (নঃ) আমাদের (গিরঃ) স্তুতি-বাণীসমূহ (পরি ষ্টোভন্তু) পরমেশ্বরের অনেক স্তুতি করুক, (কারবঃ) স্তোতাগণ (অর্কম্) অর্চনীয় পরমেশ্বরের (অর্চন্তু) অর্চনা করুক।
- [পরি ষ্টোভন্তু=স্তুভ্ To praise, worship (আপ্টে)। কারুঃ=স্তোতা (নিঘং০ ৩.১৬)। মদ্ (মোদ)+ বনে।]
इस भाष्य को एडिट करें