English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 111/ मन्त्र 2
यद्वा॑ शक्र परा॒वति॑ समु॒द्रे अधि॒ मन्द॑से। अ॒स्माक॒मित्सु॒ते र॑णा॒ समिन्दु॑भिः ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । वा॒ । श॒क्र॒ । प॒रा॒ऽवति॑ । स॒मु॒द्रे । अधि॑ । मन्द॑से ॥ अ॒स्माक॑म् । इत् । सु॒ते । र॒ण॒ । सम् । इन्दु॑ऽभि: ॥१११.२॥
स्वर रहित मन्त्र
यद्वा शक्र परावति समुद्रे अधि मन्दसे। अस्माकमित्सुते रणा समिन्दुभिः ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । वा । शक्र । पराऽवति । समुद्रे । अधि । मन्दसे ॥ अस्माकम् । इत् । सुते । रण । सम् । इन्दुऽभि: ॥१११.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 111; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(বা) তথা (শক্র) হে শক্তিশালী পরমেশ্বর! (পরাবতি সমুদ্রে অধি) দূর পর্যন্ত বিস্তৃত সমুদ্র তথা অন্তরিক্ষে (যৎ) যে ভক্তিরস আছে তা আপনি (মন্দসে) প্রাপ্ত হন। এইজন্য (অস্মাকম্ ইৎ) আমাদেরও (সুতে) ভক্তিযজ্ঞে আপনি (ইন্দুভিঃ) আমাদের ভক্তিরস দ্বারা (সম্ রণ) সম্যক্ রমণ করুন, প্রসন্ন হন।