English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 122/ मन्त्र 1
रे॒वती॑र्नः सध॒माद॒ इन्द्रे॑ सन्तु तु॒विवा॑जाः। क्षु॒मन्तो॒ याभि॒र्मदे॑म ॥
स्वर सहित पद पाठरे॒वती॑: । न॒: । स॒ध॒ऽमादे॑ । इन्द्रे॑ । स॒न्तु॒ । तु॒विऽवा॑जा: ॥ क्षु॒ऽमन्त॑: । याभि॑: । मदे॑म ॥१२२.१॥
स्वर रहित मन्त्र
रेवतीर्नः सधमाद इन्द्रे सन्तु तुविवाजाः। क्षुमन्तो याभिर्मदेम ॥
स्वर रहित पद पाठरेवती: । न: । सधऽमादे । इन्द्रे । सन्तु । तुविऽवाजा: ॥ क्षुऽमन्त: । याभि: । मदेम ॥१२२.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 122; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(নঃ) আমাদের (রেবতীঃ) ধনসম্পদ-সম্পন্ন প্রজাগণ, (সধমাদে) আমাদের সাথে উপাসনাযজ্ঞে মিলিত হয়ে উপাসনার আনন্দে (তুবিবাজাঃ) অনেক আধ্যাত্মিক-বল প্রাপ্ত করে, (ইন্দ্রে সন্তু) পরমেশ্বরের প্রতি আত্মসমর্পণ করতে থাকুক। (যাভিঃ) যে প্রজাদের দ্বারা আমরা উপাসক, (ক্ষুমন্তঃ) অন্নাদি-সামগ্রী প্রাপ্ত করে, (মদেম) প্রসন্ন থাকি। [ক্ষু=অন্নম্ (নিঘং০ ২.৭)।]