शब्दार्थ -
हे पावित्र्यदाता सोम परमेश्वरा (अथर्वाण:) अचंचल चित्त असणारे तुझे दृढ उपासकगण तुझ्या (मधुना) मधुर आनन्दरसात (पद) स्वत:चे विशुद्ध ज्ञान आणि कर्मरूप दूध (अभि अशिश्रयु:) मिसळतात (म्हणजे तुझ्या भक्तीच्या आनंदात आपले ज्ञान आणि त्याप्रमाणे होणारे आचरण यांचे मिश्रण करतात. अशाप्रकारे आनंद आणि ज्ञान दोन्हींचा लाभ घेतात.) (देवयु) दिव्यगुणयुक्त परमेश्वरावर प्रेम करणारा सर्वच भगवद् भक्त समाज (देवाय) तुझ्याकडून दिव्य प्रकाश प्राप्त करण्यासाठी (देवयु) तुझी म्हणजेच एकमेव प्रकाशदात्याची उपासना करतात. ।।२।।

भावार्थ - ज्ञान आणि तद्नुसार होणारे आचरण दोन्हीशी समन्वित भक्तीच सर्व मनुष्यांची कल्याणकारीणी आहे.।।२।।

इस भाष्य को एडिट करें