अथर्ववेद - काण्ड 2/ सूक्त 12/ मन्त्र 6
सूक्त - भरद्वाजः
देवता - मरुद्गणः, ब्रह्मद्विट्
छन्दः - त्रिष्टुप्
सूक्तम् - शत्रुनाशन सूक्त
अती॑व॒ यो म॑रुतो॒ मन्य॑ते नो॒ ब्रह्म॑ वा॒ यो निन्दि॑षत्क्रि॒यमा॑णम्। तपूं॑षि॒ तस्मै॑ वृजि॒नानि॑ सन्तु ब्रह्म॒द्विषं॒ द्यौर॑भि॒संत॑पाति ॥
स्वर सहित पद पाठअति॑ऽइव । य: । म॒रु॒त॒: । मन्य॑ते । न॒: । ब्रह्म॑ । वा॒ । य: । निन्दि॑षत् । क्रि॒यमा॑णम् । तपूं॑षि । तस्मै॑ । वृ॒जि॒नानि॑ । स॒न्तु॒ । ब्र॒ह्म॒ऽद्विष॑म् । द्यौ : । अ॒भि॒ऽसंत॑पाति ॥१२.६॥
स्वर रहित मन्त्र
अतीव यो मरुतो मन्यते नो ब्रह्म वा यो निन्दिषत्क्रियमाणम्। तपूंषि तस्मै वृजिनानि सन्तु ब्रह्मद्विषं द्यौरभिसंतपाति ॥
स्वर रहित पद पाठअतिऽइव । य: । मरुत: । मन्यते । न: । ब्रह्म । वा । य: । निन्दिषत् । क्रियमाणम् । तपूंषि । तस्मै । वृजिनानि । सन्तु । ब्रह्मऽद्विषम् । द्यौ : । अभिऽसंतपाति ॥१२.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 2; सूक्त » 12; मन्त्र » 6
मन्त्र विषय - সর্বরক্ষোপদেশঃ
भाषार्थ -
(মরুতঃ) হে শত্রুদের বিনাশক বীরগণ ! (যঃ) যে [দুষ্ট পুরুষ] (নঃ) আমাদের প্রতি (অতীব=অতীত্য এব) হাত বাড়িয়ে (মন্যতে=মানয়তে) অবমাননা করে, (বা) অথবা (যঃ) যে (ক্রিয়মাণম্) উপযুক্ত কৃত (ব্রহ্ম) [আমাদের] বেদবিজ্ঞান বা ধন-সম্পদের (নিন্দিষেৎ) নিন্দা করে। (বৃজিনানি) [তাঁর] পাপ কর্ম (তস্মৈ) তাঁর জন্য (তপূংষি) সন্তাপকারী (সন্তু) হোক। (দ্যৌঃ) দীপ্যমান পরমেশ্বর (ব্রহ্মদ্বিষম্) বেদবিরোধীদের (অভিসংতপাতি) সব প্রকারে সন্তাপ প্রদান করুক ॥৬॥
भावार्थ - যে মনুষ্য বেদের সর্বোপকারী আজ্ঞার উল্লঙ্ঘন করে, তাঁকে বীর পুরুষ উপযুক্ত শাস্তি প্রদান করুক, সেই দুরাচারী পরমেশ্বরের ন্যায়ব্যবস্থা দ্বারাও কষ্ট ভোগ করে ॥৬॥ এই মন্ত্র কিছুটা আলাদাভাবে ঋগ্বেদ ৬।৫২।২ আছে ॥
इस भाष्य को एडिट करें