अथर्ववेद - काण्ड 2/ सूक्त 15/ मन्त्र 1
सूक्त - ब्रह्मा
देवता - प्राणः, अपानः, आयुः
छन्दः - त्रिपाद्गायत्री
सूक्तम् - अभय प्राप्ति सूक्त
यथा॒ द्यौश्च॑ पृथि॒वी च॒ न बि॑भी॒तो न रिष्य॑तः। ए॒वा मे॑ प्राण॒ मा बि॑भेः ॥
स्वर सहित पद पाठयथा॑ । द्यौ: । च॒ । पृ॒थि॒वी । च॒ । न । बि॒भी॒त: । न । रिष्य॑त: । ए॒व । मे॒ । प्रा॒ण॒ । मा । बि॒भे॒: ॥१५.१॥
स्वर रहित मन्त्र
यथा द्यौश्च पृथिवी च न बिभीतो न रिष्यतः। एवा मे प्राण मा बिभेः ॥
स्वर रहित पद पाठयथा । द्यौ: । च । पृथिवी । च । न । बिभीत: । न । रिष्यत: । एव । मे । प्राण । मा । बिभे: ॥१५.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 2; सूक्त » 15; मन्त्र » 1
मन्त्र विषय - মনুষ্যো ধর্মপালনে নির্ভয়ো ভবেৎ
भाषार्थ -
(যথা) যেমন (চ) নিশ্চিতরূপে (দ্যৌঃ) আকাশ (চ) ও (পৃথিবী) পৃথিবী দুই (ন) না (রিষ্যতঃ) দুঃখ দেয় এবং (ন) না (বিভীতঃ) ভীত হয়/ভয় করে। (এব) এভাবেই, (মে) আমার (প্রাণ) প্রাণ ! তুমি (মা বিভেঃ) ভয় পেওনা/আশঙ্কিত হয়োনা॥১॥
भावार्थ - এই আকাশ ও পৃথিবী আদি লোক পরমেশ্বরের নিয়মপালন দ্বারা নিজ-নিজ স্থান ও মার্গে স্থির থেকে জগতের উপকার করে, এভাবেই মনুষ্য ঈশ্বরের আজ্ঞা মেনে পাপ ত্যাগ করে এবং সুকর্ম করে সদা নির্ভয় ও সুখী থাকে ॥১॥
इस भाष्य को एडिट करें