Loading...
अथर्ववेद > काण्ड 20 > सूक्त 133

काण्ड के आधार पर मन्त्र चुनें

  • अथर्ववेद का मुख्य पृष्ठ
  • अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 133/ मन्त्र 1
    सूक्त - देवता - कुमारी छन्दः - निचृदनुष्टुप् सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त

    वित॑तौ किरणौ॒ द्वौ तावा॑ पिनष्टि॒ पूरु॑षः। न वै॑ कुमारि॒ तत्तथा॒ यथा॑ कुमारि॒ मन्य॑से ॥

    स्वर सहित पद पाठ

    वित॑तौ । किरणौ॒ । द्वौ । तौ । आ॑ । पिनष्टि॒ । पूरु॑ष: ॥ न । वै । कु॒मारि॒ । तत् । तथा॒ । यथा॑ । कुमारि॒ । मन्य॑से ॥१३३.१॥


    स्वर रहित मन्त्र

    विततौ किरणौ द्वौ तावा पिनष्टि पूरुषः। न वै कुमारि तत्तथा यथा कुमारि मन्यसे ॥

    स्वर रहित पद पाठ

    विततौ । किरणौ । द्वौ । तौ । आ । पिनष्टि । पूरुष: ॥ न । वै । कुमारि । तत् । तथा । यथा । कुमारि । मन्यसे ॥१३३.१॥

    अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 133; मन्त्र » 1

    भाषार्थ -
    (দ্বৌ) উভয় (কিরণৌ) প্রকাশ রশ্মি [শারীরিক বল এবং আত্মিক পরাক্রম] (বিততৌ) বিস্তৃত, (তৌ) এই উভয়কে (পূরুষঃ) পুরুষ [দেহধারী জীব] (আ) সব দিক থেকে (পিনষ্টি) পিষ্ট করে [সূক্ষ্ম রীতিতে কাজে প্রয়োগ করে]। (কুমারি) হে কুমারী! [কামনাযোগ্য স্ত্রী] (বৈ) নিশ্চিতরূপে (তৎ) তা (সেই কর্ম) (তথা) তেমন (ন) নয়, (কুমারি) হে কুমারী! (যথা) যেমন (মন্যসে) তুমি জানো/মান্য করো ॥১॥

    भावार्थ - জগতের সমস্ত প্রাণী শরীর এবং আত্মার সুস্থতা দ্বারা সূক্ষ্ম বিচার এবং কর্মের দ্বারা উন্নতি করে, স্ত্রী আদিও সময় অপচয় না করে সর্বদা পুরুষার্থ করুক ॥১॥

    इस भाष्य को एडिट करें
    Top