Loading...
अथर्ववेद > काण्ड 20 > सूक्त 26

काण्ड के आधार पर मन्त्र चुनें

  • अथर्ववेद का मुख्य पृष्ठ
  • अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 26/ मन्त्र 5
    सूक्त - मधुच्छन्दाः देवता - इन्द्रः छन्दः - गायत्री सूक्तम् - सूक्त-२६

    यु॒ञ्जन्त्य॑स्य॒ काम्या॒ हरी॒ विप॑क्षसा॒ रथे॑। शोणा॑ धृ॒ष्णू नृ॒वाह॑सा ॥

    स्वर सहित पद पाठ

    यु॒ञ्जन्ति॑ । अ॒स्य॒ । काम्या॑ । ह॒री इति॑ । विऽप॑क्षसा । रथे॑ ॥ शोणा॑ । धृ॒ष्णू इति॑ । नृ॒ऽवाह॑सा ॥२६.५॥


    स्वर रहित मन्त्र

    युञ्जन्त्यस्य काम्या हरी विपक्षसा रथे। शोणा धृष्णू नृवाहसा ॥

    स्वर रहित पद पाठ

    युञ्जन्ति । अस्य । काम्या । हरी इति । विऽपक्षसा । रथे ॥ शोणा । धृष्णू इति । नृऽवाहसा ॥२६.५॥

    अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 26; मन्त्र » 5

    भाषार्थ -
    (অস্য) এই [পরমাত্মার-ম০ ৪] (কাম্যা) কামনাযোগ্য, (বিপক্ষসা) বিবিধ প্রকার গ্রহণকারী, (শোণা) ব্যাপক, (ধৃষ্ণূ) নির্ভয়, (নৃবাহসা) নেতাগণ [সঞ্চালক সেই সূর্যাদি লোককে] চালনাকারী (হরী) দুই ধারণ আকর্ষণ গুণসমূহকে (রথে) রমণীয় জগতেরমধ্যে (যুঞ্জন্তি) সেই [প্রকাশমান পদার্থ-ম০৪] স্মরণে রাখে ॥৫॥

    भावार्थ - যে পরমাত্মার ধারণ আকর্ষণ সামর্থ্যে সূর্যাদি স্থিত হয়ে অন্য লোকসমূহ এবং প্রাণীদের চালনা করে, মনুষ্য সেই সকল পদার্থসমূহ থেকে উপকার গ্রহণ করে সেই ঈশ্বরকে ধন্যবাদ প্রদান করে/করুক ॥৫॥

    इस भाष्य को एडिट करें
    Top