English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 61/ मन्त्र 1
सूक्त - गोषूक्तिः, अश्वसूक्तिः
देवता - इन्द्रः
छन्दः - उष्णिक्
सूक्तम् - सूक्त-६१
तं ते॒ मदं॑ गृणीमसि॒ वृष॑णं पृ॒त्सु सा॑स॒हिम्। उ॑ लोककृ॒त्नुम॑द्रिवो हरि॒श्रिय॑म् ॥
स्वर सहित पद पाठतम् । ते॒ । मद॑म् । मणी॒म॒सि॒ । वृष॑णम् । पृ॒तऽसु । स॒स॒हिम् ॥ ऊं॒ इति॑ । लो॒क॒ऽकृ॒त्नुम् । अ॒द्रि॒ऽव॒: । ह॒रि॒ऽश्रिय॑म् ॥६१.१॥
स्वर रहित मन्त्र
तं ते मदं गृणीमसि वृषणं पृत्सु सासहिम्। उ लोककृत्नुमद्रिवो हरिश्रियम् ॥
स्वर रहित पद पाठतम् । ते । मदम् । मणीमसि । वृषणम् । पृतऽसु । ससहिम् ॥ ऊं इति । लोकऽकृत्नुम् । अद्रिऽव: । हरिऽश्रियम् ॥६१.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 61; मन्त्र » 1
मन्त्र विषय - পরমেশ্বরগুণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(অদ্রিবঃ) হে মেঘ সমূহের ধারণকর্তা ! [পরমেশ্বর] (তে) আপনার (তম্) সেই প্রসিদ্ধ (বৃষণম্) শক্তিশালী, (পৃৎসু) সংগ্রামে (সসহিম্) বিজয়ী, (লোককৃত্নুম্) লোক সমূহের রচয়িতা (উ) এবং (হরিশ্রিয়ম্) মনুষ্যের মধ্যে শ্রী [সেবনীয় সম্পত্তি বা শোভা] প্রদানকারী (মদম্) আনন্দের (গৃণীমসি) আমরা স্তুতি করি ॥১॥
भावार्थ - মনুষ্যদের সকলের থেকে উত্তমরূপে নির্মাণকারী, পৃথিব্যাদি সকল লোকের রচয়িতা, ন্যায়কারী পরমেশ্বরের স্তুতি দ্বারা আমরা সামর্থ্যযুক্ত হয়ে আনন্দরস বৃদ্ধি করি ॥১॥মন্ত্র ১-৩ ঋগ্বেদে আছে-৮।৫।৪-৬, সামবেদ-উ০ ২।২। তৃচ ১৮; মন্ত্র ১- পূ০ ৪।১০।৩ ॥
इस भाष्य को एडिट करें