English
अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 6/ मन्त्र 7
सूक्त - जगद्बीजं पुरुषः
देवता - अश्वत्थः (वनस्पतिः)
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - शत्रुनाशन सूक्त
तेऽध॒राञ्चः॒ प्र प्ल॑वन्तां छि॒न्ना नौरि॑व॒ बन्ध॑नात्। न वै॑बा॒धप्र॑णुत्तानां॒ पुन॑रस्ति नि॒वर्त॑नम् ॥
स्वर सहित पद पाठते । अ॒ध॒राञ्च॑: । प्र । प्ल॒व॒न्ता॒म् । छि॒न्ना । नौ:ऽइ॑व । बन्ध॑नात् । न । वै॒बा॒धऽप्र॑नुत्तानाम् । पुन॑: । अ॒स्ति॒ । नि॒ऽवर्त॑नम् ॥६.७॥
स्वर रहित मन्त्र
तेऽधराञ्चः प्र प्लवन्तां छिन्ना नौरिव बन्धनात्। न वैबाधप्रणुत्तानां पुनरस्ति निवर्तनम् ॥
स्वर रहित पद पाठते । अधराञ्च: । प्र । प्लवन्ताम् । छिन्ना । नौ:ऽइव । बन्धनात् । न । वैबाधऽप्रनुत्तानाम् । पुन: । अस्ति । निऽवर्तनम् ॥६.७॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 6; मन्त्र » 7
मन्त्र विषय - উৎসাহবর্ধনায়োপদেশঃ
भाषार्थ -
(তে) সেই (অধরাঞ্চঃ) অধোগতি প্রাপ্ত মনুষ্য বা রোগ (বন্ধনাৎ) বন্ধন থেকে (ছিন্না) ছিন্ন (নৌঃ ইব) নৌকার সমান (প্র প্লবন্তাম্) বাহিত হয়ে যাক যাতে (বৈবাধপ্রণুতানাম্) বিবিধ বাধাদায়ক লোকেদের (পুনঃ) পুনরায় (নিবর্তনম্) ফিরে আসা/আগমন (ন) না (অস্তি) হয়/হোক ॥৭॥
भावार्थ - মহাদুষ্ট রোগ বা দুরাচারীদের দূর করার জন্য কঠিন উপায় করা উচিত, কারণ কোমলতার মাধ্যমে তাঁদের সংশোধন হতে পারে না ॥৭॥
इस भाष्य को एडिट करें