अथर्ववेद - काण्ड 2/ सूक्त 11/ मन्त्र 3
सूक्त - शुक्रः
देवता - कृत्यादूषणम्
छन्दः - त्रिपदापरोष्णिक्
सूक्तम् - श्रेयः प्राप्ति सूक्त
प्रति॒ तम॒भि च॑र॒ यो ऽस्मान्द्वेष्टि॒ यं व॒यं द्वि॒ष्मः। आ॑प्नु॒हि श्रेयां॑स॒मति॑ स॒मं क्रा॑म ॥
स्वर सहित पद पाठप्रति॑ । तम् । अ॒भि । च॒र॒ । य: । अ॒स्मान् । द्वेष्टि॑ । यम् । व॒यम् । द्वि॒ष्म: । आ॒प्नु॒हि । श्रेयां॑सम् । अति॑ । स॒मम् । क्रा॒म॒ ॥११.३॥
स्वर रहित मन्त्र
प्रति तमभि चर यो ऽस्मान्द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः। आप्नुहि श्रेयांसमति समं क्राम ॥
स्वर रहित पद पाठप्रति । तम् । अभि । चर । य: । अस्मान् । द्वेष्टि । यम् । वयम् । द्विष्म: । आप्नुहि । श्रेयांसम् । अति । समम् । क्राम ॥११.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 2; सूक्त » 11; मन्त्र » 3
भाषार्थ -
হে জীবাত্মন্ ! (তম্) সেই দুরিতকে (অভিচর) বিনষ্ট করো (যঃ) যে (অস্মান্ দ্বেষ্টি) আমাদের প্রতি দ্বেষ করে, (যম্ বয়ং) এবং যার সাথে/প্রতি আমরা (দ্বিষ্মঃ) দ্বেষ করি। (শ্রেয়াংসম্ আপ্নুহি) এতদর্থ শ্রেষ্ঠ গুরুকে প্রাপ্ত হও, তাঁর সেবা করো, (সমম্ অতিক্রাম) এবং স্বসমান ব্যক্তিকে অতিক্রম করো, তাঁর থেকে এগিয়ে যাও।
टिप्पणी -
[যে দূরিত এবং দুর্বিচার রয়েছে, তা জীবনে শত্রুরূপ। যদি সেগুলো আপন করা হয় তাহলে সেগুলোর বিনাশ অর্থাৎ নিবারণ হতে পারে না। সেগুলোর নিবারণ তখনই হতে পারে যদি আমরাও সেগুলোর প্রতি দ্বেষ করি, প্রীতি না করি এবং এতদর্থে শ্রেষ্ঠ গুরুর সৎসঙ্গ করতে থাকি, এবং তাঁর সেবা শুশ্রূষা করতে থাকি।]