English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 109/ मन्त्र 1
स्वा॒दोरि॒त्था वि॑षू॒वतो॒ मध्वः॑ पिबन्ति गौ॒र्य:। या इन्द्रे॑ण स॒याव॑री॒र्वृष्णा॒ मद॑न्ति शो॒भसे॒ वस्वी॒रनु॑ स्व॒राज्य॑म् ॥
स्वर सहित पद पाठस्वा॒दो: । इ॒त्था । वि॒षु॒ऽवत॑: । मध्व॑: । पि॒ब॒न्ति॒ । गौ॒र्य: ॥ या: । इन्द्रे॑ण । स॒ऽयाव॑री: । वृष्णा॑ । मद॑न्ति । शो॒भसे॑ । वस्वी॑: । अनु॑ । स्व॒ऽराज्य॑म् ॥१०९.१॥
स्वर रहित मन्त्र
स्वादोरित्था विषूवतो मध्वः पिबन्ति गौर्य:। या इन्द्रेण सयावरीर्वृष्णा मदन्ति शोभसे वस्वीरनु स्वराज्यम् ॥
स्वर रहित पद पाठस्वादो: । इत्था । विषुऽवत: । मध्व: । पिबन्ति । गौर्य: ॥ या: । इन्द्रेण । सऽयावरी: । वृष्णा । मदन्ति । शोभसे । वस्वी: । अनु । स्वऽराज्यम् ॥१०९.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 109; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(গৌর্যঃ) শুক্ল অর্থাৎ সাত্ত্বিক-চিত্তবৃত্তি (স্বাদোঃ) অত্যন্ত স্বাদু, (বিষূবতঃ) সাংসারিক স্বাদরহিত, (মধ্বঃ) মধুর আনন্দরস (পিবন্তি) পান করে। (ইত্থা) ইহা সত্য। (যাঃ) যে শুক্ল অর্থাৎ সাত্ত্বিক-চিত্তবৃত্তি (ইন্দ্রেণ) পরমেশ্বরের (সয়াবরীঃ) সাথে বিচরণ করে, (বৃষ্ণা) তা আনন্দরসবর্ষী পরমেশ্বরের সাথে মিলিত হয়ে (মদন্তি) সদা তৃপ্তি থাকে। (বস্বীঃ) এই শুক্ল অর্থাৎ সাত্ত্বিক-চিত্তবৃত্তি উপাসকের জন্য বসুরূপ, সম্পদ-রূপ, এবং (স্বরাজ্যম্) নিজের আত্মিক-রাজ্যকে (অনু) লক্ষ্য করে (শোভসে) শোভায়মান হয়।