English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 109/ मन्त्र 2
ता अ॑स्य पृशना॒युवः॒ सोमं॑ श्रीणन्ति॒ पृश्न॑यः। प्रि॒या इन्द्र॑स्य धे॒नवो॒ वज्रं॑ हिन्वन्ति॒ साय॑कं॒ वस्वी॒रनु॑ स्व॒राज्य॑म् ॥
स्वर सहित पद पाठता: । अ॒स्य॒ । पृ॒श॒न॒ऽयुव॑: । सोम॑म् । श्री॒ण॒न्ति॒ । पृश्न॑य: ॥ प्रि॒या: । इन्द्र॑स्य । धे॒नव॑: । वज्र॑म् । हि॒न्व॒न्ति॒ । साय॑कम् ॥१०९.२॥
स्वर रहित मन्त्र
ता अस्य पृशनायुवः सोमं श्रीणन्ति पृश्नयः। प्रिया इन्द्रस्य धेनवो वज्रं हिन्वन्ति सायकं वस्वीरनु स्वराज्यम् ॥
स्वर रहित पद पाठता: । अस्य । पृशनऽयुव: । सोमम् । श्रीणन्ति । पृश्नय: ॥ प्रिया: । इन्द्रस्य । धेनव: । वज्रम् । हिन्वन्ति । सायकम् ॥१०९.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 109; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(অস্য) এই উপাসকের চিত্তবৃত্তি, যা পূর্বে (পৃশ্নয়ঃ) নানারূপবিশিষ্ট অর্থাৎ প্রায়ঃ রাজসিক এবং তামসিক ছিল, এবং যা (পৃশনায়ুবঃ) এই নানা রূপ-সমূহকে কামনা করত, (তাঃ) তা এখন শুক্ল অর্থাৎ সাত্ত্বিক হয়ে (সোমম্) ভক্তিরসের (শ্রীণন্তি) পরিপাক করে। তা (ইন্দ্রস্য) পরমেশ্বরের (প্রিয়াঃ) প্রিয় হয়ে যায়, (ধেনবঃ) এবং উপাসককে আনন্দরসরূপী দুগ্ধ পান করায়, এবং (সায়কম্) রাজসিক তথা তামসিক বৃত্তি-সমূহ দূরীভূতকারী/বিনাশকারী (বজ্রম্) জ্ঞান-বজ্র (হিন্বন্তি) প্রাপ্ত করায়। (বস্বীঃ) এই শুক্ল অর্থাৎ সাত্ত্বিক চিত্তবৃত্তি-সমূহ উপাসকের জন্য বসুরূপ, সম্পদ্-রূপ, এবং (স্বরাজ্যম্) নিজের আত্মিক-রাজ্যের (অনু) অনুকূল হয়।