अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 141/ मन्त्र 3
यद॒द्याश्विना॑व॒हं हु॒वेय॒ वाज॑सातये। यत्पृ॒त्सु तु॒र्वणे॒ सह॒स्तच्छ्रेष्ठ॑म॒श्विनो॒रवः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । अ॒द्य । अ॒श्विनौ॑ । अ॒हम् । हु॒वेय॑ । वाज॑ऽसातये ॥ यत् । पृ॒त्ऽसु । तु॒र्वणे॑ । सह॑: । तत् । श्रेष्ठ॑म् । अ॒श्विनो॑: । अव॑: ॥१४१.३॥
स्वर रहित मन्त्र
यदद्याश्विनावहं हुवेय वाजसातये। यत्पृत्सु तुर्वणे सहस्तच्छ्रेष्ठमश्विनोरवः ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । अद्य । अश्विनौ । अहम् । हुवेय । वाजऽसातये ॥ यत् । पृत्ऽसु । तुर्वणे । सह: । तत् । श्रेष्ठम् । अश्विनो: । अव: ॥१४१.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 141; मन्त्र » 3
भाषार्थ -
(অশ্বিনা) হে নাগরিক-প্রজা, তথা সেনাধিপতিগণ! তোমাদের, (যদ্) যে (অহম্) আমি সম্রাট্ (অদ্য) আজ (বাজসাতয়ে) সহভোজের জন্য, (হুবেয়) আহ্বান করি, নিমন্ত্রিত করি, এটা বলার জন্য (যদ্) যে (অশ্বিনোঃ) [তোমাদের] দুজন অশ্বিদের (অবঃ) রাষ্ট্র-সংরক্ষণ (তৎ) এমনই (শ্রেষ্ঠম্) শ্রেষ্ঠ প্রশংসনীয়, (যৎ) যেমন (পৃৎসু) যুদ্ধে, (তুর্বণে) শত্রু-বিনাশক-যোদ্ধার মধ্যে স্থিত (সহঃ) সাহস তথা শত্রুকে পরাভূত করার বল শ্রেষ্ঠ তথা প্রশংসনীয় হয়।
- [বাজসাতয়ে=বাজঃ (অন্ন, নিঘং০ ২.৭)+সাতি (সন্ সম্ভক্তৌ)। পৃৎসু=সংগ্রামনাম (নিঘং০ ২.১৭)। তুর্বণে=তুর্বী হিংসার্থঃ।]
इस भाष्य को एडिट करें