अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 27/ मन्त्र 1
सूक्त - गोषूक्त्यश्वसूक्तिनौ
देवता - इन्द्रः
छन्दः - गायत्री
सूक्तम् - सूक्त-२७
यदि॑न्द्रा॒हं यथा॒ त्वमीशी॑य॒ वस्व॒ एक॒ इत्। स्तो॒ता मे॒ गोष॑खा स्यात् ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । इ॒न्द्र॒ । अ॒हम् । यथा॑ । त्वम् । ईशीय॑ । वस्व॑: । इत् ॥ स्तो॒ता । मे॒ । गोऽस॑खा । स्या॒त् ॥२७.१॥
स्वर रहित मन्त्र
यदिन्द्राहं यथा त्वमीशीय वस्व एक इत्। स्तोता मे गोषखा स्यात् ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । इन्द्र । अहम् । यथा । त्वम् । ईशीय । वस्व: । इत् ॥ स्तोता । मे । गोऽसखा । स्यात् ॥२७.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 27; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে পরমেশ্বর! (যথা) যেমন (ত্বম্) আপনি (এক ইত) একাই (বস্বঃ) বৈদিক জ্ঞান-সম্পত্তির (ঈশীয়) অধীশ্বর, তেমনই (যদ্) যদি (অহম্) আমি আপনার উপাসক, বৈদিক জ্ঞান-সম্পত্তির অধীশ্বর হই, তবে (মে) আমার (স্তোতা) শিষ্য (গোষখা) বেদবাণীর সখা (স্যাৎ) হবে/হতে পারে। অর্থাৎ সে বেদবাণীর রহস্যার্থের জ্ঞাতা হয়/হবে। [উপাসক পরমেশ্বরের প্রতি কষ্ট প্রকাশ করে বলে, আমি আপনার স্তোতা, কিন্তু আপনার কৃপা এখনও পর্যন্ত হয়নি যে, আমিও বেদবাণীর রহস্যার্থ জ্ঞাত হতে পারি।]