English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 39/ मन्त्र 2
सूक्त - गोषूक्तिः, अश्वसूक्तिः
देवता - इन्द्रः
छन्दः - गायत्री
सूक्तम् - सूक्त-३९
व्यन्तरि॑क्षमतिर॒न्मदे॒ सोम॑स्य रोच॒ना। इन्द्रो॒ यदभि॑नद्व॒लम् ॥
स्वर सहित पद पाठवि । अ॒न्तरि॑क्षम् । अ॒ति॒र॒त् । मदे॑ । सोम॑स्य । रो॒च॒ना ॥ इन्द्र॑: । यत् । अभि॑नत् । व॒लम् ॥३९.२॥
स्वर रहित मन्त्र
व्यन्तरिक्षमतिरन्मदे सोमस्य रोचना। इन्द्रो यदभिनद्वलम् ॥
स्वर रहित पद पाठवि । अन्तरिक्षम् । अतिरत् । मदे । सोमस्य । रोचना ॥ इन्द्र: । यत् । अभिनत् । वलम् ॥३९.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 39; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(ইন্দ্রঃ) পরমেশ্বর (অন্তরিক্ষম্) অন্তরিক্ষকে (বি অতিরৎ) বিশেষরূপে বিস্তারিত করেছেন, এবং দ্যুলোকে (রোচনা) জাজ্বল্যমান সূর্য, নক্ষত্র, তারাগণ বিস্তৃত করেছেন, তথা (সোমস্য মদে) ভক্তিরস দ্বারা প্রসন্ন হয়ে (যৎ বলম্) যা আমার অজ্ঞানাবরণ ছিল, উহার (অভিনৎ) ভেদন পরমেশ্বর করেছেন। [রোচনা=রোচনানি।]