English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 135/ मन्त्र 1
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रश्च
छन्दः - स्वराडार्ष्यनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
भुगि॑त्य॒भिग॑तः॒ शलि॑त्य॒पक्रा॑न्तः॒ फलि॑त्य॒भिष्ठि॑तः। दु॒न्दुभि॑माहनना॒भ्यां जरितरोथा॑मो दै॒व ॥
स्वर सहित पद पाठभुक् । इ॑ति । अ॒भिऽग॑तु॒: । शल् । इ॑ति । अ॒पऽक्रा॑न्त॒: । फल् । इ॑ति । अ॒भिऽस्थि॑त: ॥ दुन्दुभि॑म् । आहनना॒भ्याम् । जरित: । आ । उथाम॑: । दै॒व ॥१३५.१॥
स्वर रहित मन्त्र
भुगित्यभिगतः शलित्यपक्रान्तः फलित्यभिष्ठितः। दुन्दुभिमाहननाभ्यां जरितरोथामो दैव ॥
स्वर रहित पद पाठभुक् । इति । अभिऽगतु: । शल् । इति । अपऽक्रान्त: । फल् । इति । अभिऽस्थित: ॥ दुन्दुभिम् । आहननाभ्याम् । जरित: । आ । उथाम: । दैव ॥१३५.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 135; मन्त्र » 1
मन्त्र विषय - মনুষ্যকর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(ভুক্) পালনকর্তা [পরমাত্মা] (অভিগতঃ) সম্মুখে প্রাপ্ত−(ইতি) এমন, (শল্) শীঘ্রগামী তিনি (অপক্রান্তঃ) সুখপূর্বক অগ্রগামী−(ইতি) এমন, (ফল্) সিদ্ধি কর্তা পরমাত্মা (অভিষ্ঠিতঃ) সর্বদিকে স্থিত−(ইতি) এরকম। (জরিতঃ) হে স্তুতিকারী (দৈব) পরমাত্মাকে দেবতা মান্যকারী বিদ্বান! (দুন্দুভিম্) ঢোলকে (আহননাভ্যাম্) দুই যুদ্ধের বাদ্যের সাথে (আ) সর্বত্র (উথামঃ) আমরা উত্থিত করি [বলপূর্বক বাজাই] ॥১॥
भावार्थ - মানুষের উচিৎ, পরমেশ্বরের উপকার বিচার করে প্রচেষ্টাশীল এবং উপকারী হওয়া ॥১॥
इस भाष्य को एडिट करें