English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 142/ मन्त्र 1
अभु॑त्स्यु॒ प्र दे॒व्या सा॒कं वा॒चाह॑म॒श्विनोः॑। व्या॑वर्दे॒व्या म॒तिं वि रा॒तिं मर्त्ये॑भ्यः ॥
स्वर सहित पद पाठअभु॑त्सि । ऊं॒ इति॑ । प्र । दे॒व्या । सा॒कम् । वा॒चा । अ॒हम् । अ॒श्विनो॑: ॥ वि । आ॒व॒: । दे॒वि॒ । आ । मतिम् । वि । रा॒तिम् ।मर्त्ये॑भ्य: ॥१४२.१॥
स्वर रहित मन्त्र
अभुत्स्यु प्र देव्या साकं वाचाहमश्विनोः। व्यावर्देव्या मतिं वि रातिं मर्त्येभ्यः ॥
स्वर रहित पद पाठअभुत्सि । ऊं इति । प्र । देव्या । साकम् । वाचा । अहम् । अश्विनो: ॥ वि । आव: । देवि । आ । मतिम् । वि । रातिम् ।मर्त्येभ्य: ॥१४२.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 142; मन्त्र » 1
मन्त्र विषय - অহোরাত্রসুপ্রয়োগোপদেশঃ
भाषार्थ -
(অহম্) আমি (দেব্যা) উত্তম গুণযুক্ত (বাচা সাকম্) বাণীর সাথে (অশ্বিনোঃ) উভয় অশ্বীর [ব্যাপক দিন-রাতের] মাঝে (উ) অবশ্যই (প্র অভুৎসি) জাগ্রত। (দেবি) হে দেবী! [প্রকাশমান উষা-ম০ ২] তুমি (আ) এসে (মর্ত্যেভ্যঃ) মনুষ্যের জন্য (মতিম্) বুদ্ধি এবং (রাতিম্) ধন (বি) বিশেষভাবে (বি আবঃ) উন্মুক্ত করেছো ॥১॥
भावार्थ - মনুষ্য প্রভাত সময় উঠে দিন-রাত বিদ্যা এবং ধন প্রাপ্ত করুক ॥১॥ এই সূক্ত ঋগ্বেদে আছে-৮।৯।১৬-২১ ॥
इस भाष्य को एडिट करें