English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 142/ मन्त्र 5
प्र द्यु॒म्नाय॒ प्र शव॑से॒ प्र नृ॒षाह्या॑य॒ शर्म॑णे। प्र दक्षा॑य प्रचेतसा ॥
स्वर सहित पद पाठप्र । द्यु॒म्नाय॑ । प्र । शव॑से । प्र । नृ॒ऽसह्या॑य । शर्म॑णे ॥ प्र । दक्षा॑य । प्र॒ऽचे॒त॒सा॒ ॥१४२.५॥
स्वर रहित मन्त्र
प्र द्युम्नाय प्र शवसे प्र नृषाह्याय शर्मणे। प्र दक्षाय प्रचेतसा ॥
स्वर रहित पद पाठप्र । द्युम्नाय । प्र । शवसे । प्र । नृऽसह्याय । शर्मणे ॥ प्र । दक्षाय । प्रऽचेतसा ॥१४२.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 142; मन्त्र » 5
मन्त्र विषय - অহোরাত্রসুপ্রয়োগোপদেশঃ
भाषार्थ -
[তখন] (প্রচেতসা) হে উত্তম জ্ঞান দাতা! তোমরা উভয় (দ্যুম্নায়) দীপ্তিময় যশের জন্য (প্র=প্রভবথঃ) সমর্থ হও, (শবসে) বলের জন্য (প্র) সমর্থ হও, (নৃষহ্যায়) মনুষ্যের সহায় দাতা (শর্মণে) আশ্রয়ের [ঘর আদির] জন্য (প্র) সমর্থ হও, এবং (দক্ষায়) দক্ষতার [কার্যকুশলতার] জন্য (প্র) সমর্থ হও ॥৫॥
भावार्थ - মনুষ্য দিবা-রাত্রি তত্ত্ব গ্রহণ করে যশস্বী, বলবান এবং কার্যকুশলী হোক ॥৪-৬॥
इस भाष्य को एडिट करें