English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 142/ मन्त्र 2
प्र बो॑धयोषो अ॒श्विना॒ प्र दे॑वि सूनृते महि। प्र य॑ज्ञहोतरानु॒षक्प्र मदा॑य॒ श्रवो॑ बृ॒हत् ॥
स्वर सहित पद पाठप्र । बो॒ध॒य॒ । उ॒ष॒: । अ॒श्विना॑ । प्र । दे॒वि॒ । सू॒नृ॒ते॒ । म॒हि॒ ॥ प्र । य॒ज्ञ॒ऽहो॒त॒: । आ॒नु॒षक् । प्र । मदा॑य । श्रव॑: । बृ॒हत् ॥१४२.२॥
स्वर रहित मन्त्र
प्र बोधयोषो अश्विना प्र देवि सूनृते महि। प्र यज्ञहोतरानुषक्प्र मदाय श्रवो बृहत् ॥
स्वर रहित पद पाठप्र । बोधय । उष: । अश्विना । प्र । देवि । सूनृते । महि ॥ प्र । यज्ञऽहोत: । आनुषक् । प्र । मदाय । श्रव: । बृहत् ॥१४२.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 142; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - অহোরাত্রসুপ্রয়োগোপদেশঃ
भाषार्थ -
(উষঃ) হে উষা! [প্রভাত বেলা] (অশ্বিনৌ) উভয় অশ্বীকে [ব্যাপক দিন-রাতকে] (প্র বোধয়) জাগাও/জাগ্রত করো, (দেবি) হে দেবী! [ব্যবহারকুশল] (সূনৃতে) হে অন্নদাতা! (মহি) হে পূজনীয়া! [ঊষা] (প্র=প্র বোধয়) জাগিয়ে দাও/জাগ্রত করো। (যজ্ঞহোতঃ) হে উত্তমসঙ্গতি দাতা! [বিদ্বান] (আনুষক্) নিরন্তর (প্র) জাগ্রত করো, (বৃহৎ) বৃহৎ (শ্রবঃ) যশের জন্য এবং (মদায়) আনন্দের জন্য (প্র) জাগ্রত করো ॥২॥
भावार्थ - মনুষ্য প্রাতঃকালে উঠে সর্বদা অন্ন আদি ধন, কীর্তি এবং আনন্দের জন্য প্রচেষ্টা করুক ॥২॥
इस भाष्य को एडिट करें