अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 37/ मन्त्र 3
त्वं धृ॑ष्णो धृष॒ता वी॒तह॑व्यं॒ प्रावो॒ विश्वा॑भिरू॒तिभिः॑ सु॒दास॑म्। प्र पौरु॑कुत्सिं त्र॒सद॑स्युमावः॒ क्षेत्र॑साता वृत्र॒हत्ये॑षु पू॒रुम् ॥
स्वर सहित पद पाठत्वम् । धृ॒ष्णो॒ इति॑ । धृ॒ष॒ता । वी॒तऽह॑व्यम् । प्र । आ॒व॒: । विश्वा॑भि: । ऊ॒तिऽभि:॑ । सु॒ऽदास॑म् ॥ प्र । पौरु॑ऽकुत्सिम् । त्र॒सद॑स्युम् । आ॒व॒: । क्षेत्र॑ऽसा॒ता । वृ॒त्र॒ऽहत्ये॑षु । पू॒रुम् ॥३७.३॥
स्वर रहित मन्त्र
त्वं धृष्णो धृषता वीतहव्यं प्रावो विश्वाभिरूतिभिः सुदासम्। प्र पौरुकुत्सिं त्रसदस्युमावः क्षेत्रसाता वृत्रहत्येषु पूरुम् ॥
स्वर रहित पद पाठत्वम् । धृष्णो इति । धृषता । वीतऽहव्यम् । प्र । आव: । विश्वाभि: । ऊतिऽभि: । सुऽदासम् ॥ प्र । पौरुऽकुत्सिम् । त्रसदस्युम् । आव: । क्षेत्रऽसाता । वृत्रऽहत्येषु । पूरुम् ॥३७.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 37; मन्त्र » 3
मन्त्र विषय - রাজপ্রজাধর্মোপদেশঃ
भाषार्थ -
(ধৃষ্ণো) হে নির্ভয় পুরুষ! (ত্বম্) তুমি (ধৃষতা) নির্ভয়তা দ্বারা (বিশ্বাভিঃ) সকল (ঊতিভিঃ) রক্ষার সহিত (বীতহব্যম্) প্রাপ্তি যোগ্য পদার্থ প্রাপ্তকারী, (সুদাসম্) বড় দাতাকে (প্র) উত্তমরূপে (আবঃ) রক্ষা করেছো। এবং (পৌরুকুৎসিম্) বহু বজ্রাদি অস্ত্রশস্ত্রের জ্ঞাতা/বিজ্ঞ-এর সন্তান, (ত্রসদস্যুম্) ডাকাতদের ভীতকারী (পূরুম্) মনুষ্যকে (ক্ষেত্রসাতা) রণক্ষেত্রের বিভাগে (বৃত্রহত্যেষু) শত্রুহত্যাকারী সংগ্রামে (প্র) ভালোভাবে (আবঃ) তৃপ্ত করেছো ॥৩॥
भावार्थ - রাজা সংগ্রামে শত্রুদের জয় করে, শস্ত্রবিদ্যায় পারদর্শী বীরদের সৎকার করে সুখী হন॥৩॥
इस भाष्य को एडिट करें