English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 97/ मन्त्र 1
व॒यमे॑नमि॒दा ह्योऽपी॑पेमे॒ह व॒ज्रिण॑म्। तस्मा॑ उ अ॒द्य स॑म॒ना सु॒तं भ॒रा नू॒नं भू॑षत श्रु॒ते ॥
स्वर सहित पद पाठव॒यम् । ए॒न॒म् । इ॒दा । ह्य: । अपी॑पेम । इ॒ह । व॒ज्रिण॑म् ॥ तस्मै॑ । ऊं॒ इति॑ । अ॒द्य । स॒म॒ना । सु॒तम् । भ॒र॒ । आ । नू॒नम् । भू॒ष॒त॒ । श्रु॒ते ॥९७.१॥
स्वर रहित मन्त्र
वयमेनमिदा ह्योऽपीपेमेह वज्रिणम्। तस्मा उ अद्य समना सुतं भरा नूनं भूषत श्रुते ॥
स्वर रहित पद पाठवयम् । एनम् । इदा । ह्य: । अपीपेम । इह । वज्रिणम् ॥ तस्मै । ऊं इति । अद्य । समना । सुतम् । भर । आ । नूनम् । भूषत । श्रुते ॥९७.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 97; मन्त्र » 1
मन्त्र विषय - বীরলক্ষণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(বয়ম্) আমরা (ইদা) পরম ঐশ্বর্যের সহিত [বর্তমান] (এনম্) এই (বজ্রিণম্) বজ্রধারী [বীর]কে (হ্যঃ) অতীতে/গতকাল (ইহ) এখানে [তত্ত্বরস] (অপীপেম) পান করিয়েছিলাম। [হে বিদ্বান্ !] (তস্মৈ) সেই (সমনা) পূর্ণ বলবান [বীর] এর জন্য (উ) অবশ্যই (অদ্য) আজ (সুতম্) সিদ্ধকৃত/সংস্কৃত/নিষ্পাদিত [তত্ত্বরস] (ভর) পূর্ণ করো এবং (নূনম্) নিশ্চিতরূপে (শ্রুতে) শ্রবণ যোগ্য শাস্ত্রে (আ) সকল দিক হতে (ভূষত) তুমি শোভাবর্ধন করো ॥১॥
भावार्थ - যে পরাক্রমশালী বীরের মধ্যে সদা তত্ত্বজ্ঞানের উপদেশ বিদ্যমান, সেখানে প্রত্যেক মনুষ্য পৃথক-পৃথক অথবা সকল মনুষ্য একত্রে মিলিত হয়ে বিজ্ঞানের উন্নতি সাধন করে ॥১॥ এই মন্ত্র ঋগ্বেদ -৮।৬৬ [সায়ণভাষ্য ৫৫]। ৭-৯ মন্ত্র ১, ২ সামবেদ-উ০ ৮।২।১৩, মন্ত্র ১ সাম০ পূ০ ৩।৮।১০ ॥
इस भाष्य को एडिट करें