अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 22/ मन्त्र 5
सूक्त - वसिष्ठः
देवता - बृहस्पतिः, विश्वेदेवाः, वर्चः
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - वर्चः प्राप्ति सुक्त
याव॒च्चत॑स्रः प्र॒दिश॒श्चक्षु॒र्याव॑त्समश्नु॒ते। ताव॑त्स॒मैत्वि॑न्द्रि॒यं मयि॒ तद्ध॑स्तिवर्च॒सम् ॥
स्वर सहित पद पाठयाव॑त् । चत॑स्र: । प्र॒ऽदिश॑: । चक्षु॑: । याव॑त् । स॒म्ऽअ॒श्नु॒ते । ताव॑त् । स॒म्ऽऐतु॑ । इ॒न्द्रि॒यम् । मयि॑ । तत् । ह॒स्ति॒ऽव॒र्च॒सम् ॥२२.५॥
स्वर रहित मन्त्र
यावच्चतस्रः प्रदिशश्चक्षुर्यावत्समश्नुते। तावत्समैत्विन्द्रियं मयि तद्धस्तिवर्चसम् ॥
स्वर रहित पद पाठयावत् । चतस्र: । प्रऽदिश: । चक्षु: । यावत् । सम्ऽअश्नुते । तावत् । सम्ऽऐतु । इन्द्रियम् । मयि । तत् । हस्तिऽवर्चसम् ॥२२.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 22; मन्त्र » 5
मन्त्र विषय - কীর্তিপ্রাপ্ত্যুপদেশঃ
भाषार्थ -
(যাবৎ) যত দূর (চতস্রঃ) চারদিকে (প্রদিশঃ) মহাদিশা রয়েছে, এবং (যাবৎ) যত দূর (চক্ষুঃ) চক্ষু/চোখ [দর্শন শক্তি] (সমশ্নুতে) বিস্তারিত/ব্যাপ্ত হয়, (তাবৎ) সেখান পর্যন্ত (ময়ি) আমার মধ্যে (তৎ) সেই (হস্তিবর্চসম্) হাতির বলযুক্ত (ইন্দ্রিয়ম্) পরম ঐশ্বর্য (সমৈতু) এসে প্রাপ্ত হোক॥৫॥
भावार्थ - মনুষ্য সকল পার্থিব ও দিব্য পদার্থের যথাবৎ জ্ঞান দ্বারা সামর্থ্য বৃদ্ধি করে উন্নতি করুক॥৫॥
इस भाष्य को एडिट करें