अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 8/ मन्त्र 6
अ॒हं गृ॑भ्णामि॒ मन॑सा॒ मनां॑सि॒ मम॑ चि॒त्तमनु॑ चि॒त्तेभि॒रेत॑। मम॒ वशे॑षु॒ हृद॑यानि वः कृणोमि॒ मम॑ या॒तमनु॑वर्त्मान॒ एत॑ ॥
स्वर सहित पद पाठअ॒हम् । गृ॒भ्णा॒मि॒ । मन॑सा । मनां॑सि । मम॑ । चि॒त्तम् । अनु॑ । चि॒त्तेभि॑: । आ । इ॒त॒। मम॑ । वशे॑षु । हृद॑यानि । व॒: । कृ॒णो॒मि॒ । मम॑ । या॒तम् । अनु॑ऽवर्त्मान: । आ । इ॒त॒ ॥८.६॥
स्वर रहित मन्त्र
अहं गृभ्णामि मनसा मनांसि मम चित्तमनु चित्तेभिरेत। मम वशेषु हृदयानि वः कृणोमि मम यातमनुवर्त्मान एत ॥
स्वर रहित पद पाठअहम् । गृभ्णामि । मनसा । मनांसि । मम । चित्तम् । अनु । चित्तेभि: । आ । इत। मम । वशेषु । हृदयानि । व: । कृणोमि । मम । यातम् । अनुऽवर्त्मान: । आ । इत ॥८.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 8; मन्त्र » 6
मन्त्र विषय - প্রীতিজননায়োপদেশঃ
भाषार्थ -
(অহম্) আমি (মনসা) নিজের মন দ্বারা (মনাংসি) তোমার মনকে (গৃভ্ণামি= গৃহ্ণামি) স্থির করি, (মম) আমার (চিত্তম্ অনু) চিত্তের সাথে-সাথে (চিত্তেভিঃ=চিত্তৈঃ) নিজের চিত্তের সহিত (আ ইত) এসো। (মম বশেষু) নিজের বশে (বঃ হৃদয়ানি) তোমাদের হৃদয়কে (কৃণোমি) আমি করি, (মম যাতম্) আমার গমনানুসারে (অনুবর্ত্মানঃ) মার্গে চলে/গমন করে/অনুসৃত হয়ে (আ ইত) এখানে এসো ॥৬॥
भावार्थ - প্রধান পুরুষ নিজের শুভ বিচার এবং সাহসের দ্বারা সমস্ত সভাসদ এবং প্রজাগণদের ধর্ম পথে চালনা করে পরস্পর একতাপূর্বক সাহসী এবং উৎসাহী করুক ॥৬॥
इस भाष्य को एडिट करें