Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 1/ सूक्त 12/ मन्त्र 4
सूक्त - भृग्वङ्गिराः
देवता - यक्ष्मनाशनम्
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - यक्ष्मनाशन सूक्त
शं मे॒ पर॑स्मै॒ गात्रा॑य॒ शम॒स्त्वव॑राय मे। शं मे॑ च॒तुर्भ्यो॒ अङ्गे॑भ्यः॒ शम॑स्तु त॒न्वे॑३ मम॑ ॥
स्वर सहित पद पाठशम् । मे॒ । पर॑स्मै । गात्रा॑य । शम् । अ॒स्तु॒ । अव॑राय । मे॒ ।शम् । मे॒ । च॒तु:ऽभ्य॑: । अङ्गे॑भ्य: । शम् । अ॒स्तु॒ । त॒न्वे । मम॑ ॥
स्वर रहित मन्त्र
शं मे परस्मै गात्राय शमस्त्ववराय मे। शं मे चतुर्भ्यो अङ्गेभ्यः शमस्तु तन्वे३ मम ॥
स्वर रहित पद पाठशम् । मे । परस्मै । गात्राय । शम् । अस्तु । अवराय । मे ।शम् । मे । चतु:ऽभ्य: । अङ्गेभ्य: । शम् । अस्तु । तन्वे । मम ॥
अथर्ववेद - काण्ड » 1; सूक्त » 12; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
(মে) আমার (পরস্মৈ) উপরের (গাত্রায়) শিরোভূত অঙ্গের জন্য (শম্) সুখ হোক, (মে) আমার (অবরায়) নীচের গাত্রের জন্য (শম্ অস্তু) সুখ হোক। (মে) আমার (চতুর্ভ্যঃ অঙ্গেভ্যঃ) চার অঙ্গ দুই পা, দুই বাহুর জন্য, (মম) এবং আমার (তন্বে) তনূর জন্য (শম্ অস্তু) সুখ হোক ।
टिप्पणी -
[অবর গাত্র হল গ্রীবা থেকে নীচে কটি পর্যন্ত। শম্ সুখনাম (নিঘং০ ৩।৬)।]