अथर्ववेद - काण्ड 2/ सूक्त 7/ मन्त्र 4
सूक्त - अथर्वा
देवता - भैषज्यम्, आयुः, वनस्पतिः
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - शापमोचन सूक्त
परि॒ मां परि॑ मे प्र॒जां परि॑ णः पाहि॒ यद्धन॑म्। अरा॑तिर्नो॒ मा ता॑री॒न्मा न॑स्तारि॒शुर॒भिमा॑तयः ॥
स्वर सहित पद पाठपरि॑ । माम् । परि॑ । मे॒ । प्र॒ऽजाम् । परि॑ । न॒: । पा॒हि॒ । यत् । धन॑म् । अरा॑ति । न॒: । मा । ता॒री॒त् । मा । न॒: । ता॒रि॒षु: । अ॒भिऽमा॑तय: ॥७.४॥
स्वर रहित मन्त्र
परि मां परि मे प्रजां परि णः पाहि यद्धनम्। अरातिर्नो मा तारीन्मा नस्तारिशुरभिमातयः ॥
स्वर रहित पद पाठपरि । माम् । परि । मे । प्रऽजाम् । परि । न: । पाहि । यत् । धनम् । अराति । न: । मा । तारीत् । मा । न: । तारिषु: । अभिऽमातय: ॥७.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 2; सूक्त » 7; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
[হে পরমেশ্বরমাতঃ !] (মাম্ পরি পাহি) আমাকে সব দিক থেকে/সর্বতোভাবে রক্ষা করো, (মে প্রজাম্ পরি) আমার প্রজাদের সব দিক থেকে রক্ষা করো, (নঃ যদ্ ধনম্) আমাদের যে ধন রয়েছে তা (পরি পাহি) সব দিক থেকে রক্ষা করো। (অরাতিঃ নঃ মা তারীৎ) অদান ভাবনা বা অদানী শত্রু আমাদের যেন অতিক্রমণ না করে, (নঃ মা তারিষুঃ অভিমাতয়ঃ) নিজ শক্তির অভিমানী আমাদের যেন অতিক্রমণ না করে।