अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 12/ मन्त्र 2
अया॑मि॒ घोष॑ इन्द्र दे॒वजा॑मिरिर॒ज्यन्त॒ यच्छु॒रुधो॒ विवा॑चि। न॒हि स्वमायु॑श्चिकि॒ते जने॑षु॒ तानीदंहां॒स्यति॑ पर्ष्य॒स्मान् ॥
स्वर सहित पद पाठअया॑मि । घोष॑: । इ॒न्द्र॒ । दे॒वऽजा॑भि: । इ॒र॒ज्यन्त॑ । यत् । शु॒रुध॑: । विऽवा॑चि ॥ न॒हि । स्वम् । आयु॑: । चि॒कि॒ते । जने॑षु । तानि॑ । इत् । अंहा॑सि । अति॑ । प॒र्षि॒ । अ॒स्मान् ॥१२.२॥
स्वर रहित मन्त्र
अयामि घोष इन्द्र देवजामिरिरज्यन्त यच्छुरुधो विवाचि। नहि स्वमायुश्चिकिते जनेषु तानीदंहांस्यति पर्ष्यस्मान् ॥
स्वर रहित पद पाठअयामि । घोष: । इन्द्र । देवऽजाभि: । इरज्यन्त । यत् । शुरुध: । विऽवाचि ॥ नहि । स्वम् । आयु: । चिकिते । जनेषु । तानि । इत् । अंहासि । अति । पर्षि । अस्मान् ॥१२.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 12; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে পরমেশ্বর! (ঘোষে) আর্তনাদ উত্থিত হলে, (যদ্) যখন আমি (দেবজামিঃ) দেবতার[আপনার] বন্ধু (অয়ামি) আপনার শরণে আসি, তখন (বিবাচি) আমার মৌনাবস্থায় (শুরুধঃ) শোক-সন্তাপ প্রতিরোধী আমার চিত্তবৃত্তি-সমূহ (ইরজ্যন্ত) আপনার পরিচর্যায় নিয়োজিত হয়। (স্বমায়ুঃ) নিজের অন্তর্নাদকারী (নহি চিকিতে) না জানে (জনেষু) সর্বসাধারণের মধ্যে (তানি ইৎ) সেই প্রসিদ্ধ (অংহাংসি) পাপ বিদ্যমান থাকে। হে পরমেশ্বর! (অস্মান্) আমাদের [উপাসকদের] আপনি (অতি পর্ষি) ভবসাগর থেকে পার/উদ্ধার করুন।
- [ইরজ্যতি=পরিচরণকর্মা (নিঘং০ ৩.৫)। শুরুধঃ=শুচং সংরুধন্তি (নিরু০ ৬.৩.১৫)। মায়ুম্=শব্দম্ (নিরু০ ২.৩.৯)।]
इस भाष्य को एडिट करें