English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 124/ मन्त्र 2
कस्त्वा॑ स॒त्यो मदा॑नां॒ मंहि॑ष्ठो मत्स॒दन्ध॑सः। दृ॒ढा चि॑दा॒रुजे॒ वसु॑ ॥
स्वर सहित पद पाठक: । त्वा॒ । स॒त्य: । मदा॑नाम् । मंहि॑ष्ठ: । म॒त्स॒त् । अन्ध॑स: ॥ दृ॒ह्ला । चि॒त् । आ॒ऽरुजे॑ । वसु॑ ॥१२४.२॥
स्वर रहित मन्त्र
कस्त्वा सत्यो मदानां मंहिष्ठो मत्सदन्धसः। दृढा चिदारुजे वसु ॥
स्वर रहित पद पाठक: । त्वा । सत्य: । मदानाम् । मंहिष्ठ: । मत्सत् । अन्धस: ॥ दृह्ला । चित् । आऽरुजे । वसु ॥१२४.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 124; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(কঃ) কে যে (ত্বা) তোমাকে (অন্ধসঃ) আধ্যাত্মিক অন্ন অর্থাৎ আনন্দরস দ্বারা (মৎসৎ) আনন্দিত করে? এবং কে যে তোমাকে (দৃল়্হা চিৎ) নিশ্চিতরূপে সুদৃঢ় (বসু) আধ্যাত্মিক-সম্পত্তি প্রদান করে, যাতে তুমি (আরুজে) পাপ-পুরীকে ভঙ্গ করতে পারো?। উত্তর—তিনি হলেন (মদানাম্) আধ্যাত্মিক-আনন্দের (মংহিষ্ঠঃ) সর্বশ্রেষ্ঠ প্রদাতা (সত্যঃ) সত্যস্বরূপ পরমেশ্বর।