अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 29/ मन्त्र 2
सूक्त - गोषूक्त्यश्वसूक्तिनौ
देवता - इन्द्रः
छन्दः - गायत्री
सूक्तम् - सूक्त-२९
इन्द्र॒मित्के॒शिना॒ हरी॑ सोम॒पेया॑य वक्षतः। उप॑ य॒ज्ञं सु॒राध॑सम् ॥
स्वर सहित पद पाठइन्द्र॑म् । इत् । के॒शिना॑ । हरी॒ इति॑ । सो॒म॒ऽपेया॑य । व॒क्ष॒त॒: ॥ उप॑ । य॒ज्ञम् । सु॒ऽराध॑सम् ॥२९.२॥
स्वर रहित मन्त्र
इन्द्रमित्केशिना हरी सोमपेयाय वक्षतः। उप यज्ञं सुराधसम् ॥
स्वर रहित पद पाठइन्द्रम् । इत् । केशिना । हरी इति । सोमऽपेयाय । वक्षत: ॥ उप । यज्ञम् । सुऽराधसम् ॥२९.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 29; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(কেশিনা) জ্ঞান এবং ভক্তির প্রকাশ প্রদানকারী (হরী) চিত্তহারী ঋক্ এবং সামবেদের স্তুতি তথা ভক্তিগান (সোমপেয়ায়) আমাদের ভক্তিরসের স্বীকৃতির জন্য (ইন্দ্রম্) পরমেশ্বরকে (ইৎ) অবশ্যই (সুরাধসম্) উত্তম আরাধনা সম্পন্ন (যজ্ঞম্) আমাদের উপাসনা-যজ্ঞে (উপ বক্ষতঃ) প্রকট করে।