अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 63/ मन्त्र 4
य एक॒ इद्वि॒दय॑ते॒ वसु॒ मर्ता॑य दा॒शुषे॑। ईशा॑नो॒ अप्र॑तिष्कुत॒ इन्द्रो॑ अ॒ङ्ग ॥
स्वर सहित पद पाठय: । एक॑: । इत् । वि॒ऽदय॑ते । वसु॑ । मर्ता॑य । दा॒शुषे॑ ॥ ईशा॑न: । अप्र॑तिऽस्कुत: । इन्द्र॑: । अ॒ङ्ग ॥६३.४॥
स्वर रहित मन्त्र
य एक इद्विदयते वसु मर्ताय दाशुषे। ईशानो अप्रतिष्कुत इन्द्रो अङ्ग ॥
स्वर रहित पद पाठय: । एक: । इत् । विऽदयते । वसु । मर्ताय । दाशुषे ॥ ईशान: । अप्रतिऽस्कुत: । इन्द्र: । अङ्ग ॥६३.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 63; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
(যঃ) যে (এক ইদ্) এক ই, (দাশুষে মর্তায়) আত্মসমর্পক উপাসকের জন্য, (বসু) আধ্যাত্মিক সম্পত্তি-সমূহ (বিদয়তে) বিশেষরূপে দান করে—(অঙ্গ) হে প্রিয় উপাসক! (ঈশানঃ) তিনি (ইন্দ্রঃ) সর্বাধীশ পরমেশ্বর। (অপ্রতিষ্কুতঃ) তিনি এবিষয়ে, কোনও বিরোধী শক্তি দ্বারা নত হন না।