अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 68/ मन्त्र 5
उ॒त ब्रु॑वन्तु नो॒ निदो॒ निर॒न्यत॑श्चिदारत। दधा॑ना॒ इन्द्र॒ इद्दुवः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठउ॒त । ब्रु॒व॒न्तु॒ । न॒: । निद॑: । नि: । अ॒न्यत॑: । चि॒त् । आ॒र॒त॒ ॥ दधा॑ना: । इन्द्रे॑ । इत् । दुव॑: ॥६८.५॥
स्वर रहित मन्त्र
उत ब्रुवन्तु नो निदो निरन्यतश्चिदारत। दधाना इन्द्र इद्दुवः ॥
स्वर रहित पद पाठउत । ब्रुवन्तु । न: । निद: । नि: । अन्यत: । चित् । आरत ॥ दधाना: । इन्द्रे । इत् । दुव: ॥६८.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 68; मन्त्र » 5
भाषार्थ -
(উত) তথা উপাসক (নিদঃ) নিন্দাবচন (নো ব্রবন্তু) যেন না বলে। (অন্যতঃ) অন্য ব্যক্তিদের থেকে যদি নিন্দাবচন আসে, তবে তাঁদের প্রতি (চিৎ) ও (নো) না (নির্ আরত) কষ্ট প্রেরণ করে। উপাসক (ইন্দ্রে ইৎ) পরমেশ্বরের মধ্যেই (দুবঃ) নিজের পরিচর্যা, অর্থাৎ সেবা সমর্পিত করতে থাকে।
- [নির্+আরত (ঋ, রেষণে), যথা—নির্ঋতি (কৃচ্ছ্রাপত্তি)।]
इस भाष्य को एडिट करें