English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 77/ मन्त्र 1
आ स॒त्यो या॑तु म॒घवाँ॑ ऋजी॒षी द्रव॑न्त्वस्य॒ हर॑य॒ उप॑ नः। तस्मा॒ इदन्धः॑ सुषुमा सु॒दक्ष॑मि॒हाभि॑पि॒त्वं क॑रते गृणा॒नः ॥
स्वर सहित पद पाठआ । स॒त्य: । या॒तु । म॒घऽवा॑न् । ऋ॒जी॒षी । द्रव॑न्तु । अ॒स्य॒ । हर॑य: । उप॑ । न॒: ॥ तस्मै॑ । इत् । अन्ध॑: । सु॒सु॒म॒ । सु॒ऽदक्ष॑म् । इ॒ह । अ॒भि॒ऽपि॒त्वम् । क॒र॒ते॒ । गृ॒णा॒न: ॥७७.१॥
स्वर रहित मन्त्र
आ सत्यो यातु मघवाँ ऋजीषी द्रवन्त्वस्य हरय उप नः। तस्मा इदन्धः सुषुमा सुदक्षमिहाभिपित्वं करते गृणानः ॥
स्वर रहित पद पाठआ । सत्य: । यातु । मघऽवान् । ऋजीषी । द्रवन्तु । अस्य । हरय: । उप । न: ॥ तस्मै । इत् । अन्ध: । सुसुम । सुऽदक्षम् । इह । अभिऽपित्वम् । करते । गृणान: ॥७७.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 77; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(সত্যঃ) সত্যস্বরূপ অর্থাৎ ত্রিকালস্থায়ী, (ঋজীষী) ঋজুমার্গাভিলাষী, (মঘবা) ঐশ্বর্যশালী পরমেশ্বর (আ যাতু) আমাদের হৃদয়ে প্রকট হন। (অস্য) এই পরমেশ্বরের (হরয়ঃ) কামাদির অপহারী-শক্তি (নঃ) আমাদের (উপ) সমীপে (দ্রবন্তু) দ্রুতগতিতে প্রাপ্ত হোক। (তস্মৈ ইৎ) সেই পরমেশ্বরের জন্যই (সুদক্ষম্) উত্তমবলশালী (অন্ধঃ) ভক্তিরসরূপী অন্ন (সুষুম) আমরা প্রস্তত করেছি। (গৃণানঃ) গুরুবৎ মার্গদর্শী পরমেশ্বর (ইহ) এই উপাসনা-যজ্ঞে (অভি) সাক্ষাৎ (পিত্বম্) ভক্তিরস পান (করতে) করে।