English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 77/ मन्त्र 5
व॑व॒क्ष इन्द्रो॒ अमि॑तमृजि॒ष्युभे आ प॑प्रौ॒ रोद॑सी महि॒त्वा। अत॑श्चिदस्य महि॒मा वि रे॑च्य॒भि यो विश्वा॒ भुव॑ना ब॒भूव॑ ॥
स्वर सहित पद पाठव॒व॒क्षे । इन्द्र॑: । अमि॑तम् । ऋ॒जी॒षी । उ॒भे इति॑ । आ । प॒प्रौ॒ । रोद॑सी॒ इति॑ । म॒हि॒ऽत्वा ॥ अत॑: । चि॒त् । अ॒स्य॒ । म॒हि॒मा । वि । रे॒चि॒:। अ॒भि । य: । विश्वा॑ । भुव॑ना । बभूव॑ ॥७७.५॥
स्वर रहित मन्त्र
ववक्ष इन्द्रो अमितमृजिष्युभे आ पप्रौ रोदसी महित्वा। अतश्चिदस्य महिमा वि रेच्यभि यो विश्वा भुवना बभूव ॥
स्वर रहित पद पाठववक्षे । इन्द्र: । अमितम् । ऋजीषी । उभे इति । आ । पप्रौ । रोदसी इति । महिऽत्वा ॥ अत: । चित् । अस्य । महिमा । वि । रेचि:। अभि । य: । विश्वा । भुवना । बभूव ॥७७.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 77; मन्त्र » 5
भाषार्थ -
(ঋজীষী) ঋজু অর্থাৎ সত্যমার্গাভিলাষী (ইন্দ্রঃ) পরমেশ্বর, (অমিতম্) অপরিমিত এবং বিস্তারে অজ্ঞাত সংসারের (ববক্ষে) বহন করছেন। (মহিত্বা) নিজ মহিমা দ্বারা পরমেশ্বর (উভে রোদসী) দ্যুলোক এবং ভূলোক উভয়ের মধ্যে—(আ পপ্রৌ) ভরপূর/পরিপূর্ণ। (অতঃ চিৎ) এই সংসার থেকে (অস্য মহিমা) এই ঈশ্বরের মহিমা (বি রেচি) প্রবাহিত হচ্ছে, (যঃ) যে পরমেশ্বর (বিশ্বা ভুবনা) সব ভুবনে (অভি বভূব) বিজয় প্রাপ্ত।