English
अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 25/ मन्त्र 1
सूक्त - भृगु
देवता - मित्रावरुणौ, कामबाणः
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - कामबाण सूक्त
उ॑त्तु॒दस्त्वोत्तु॑दतु॒ मा धृ॑थाः॒ शय॑ने॒ स्वे। इषुः॒ काम॑स्य॒ या भी॒मा तया॑ विध्यामि त्वा हृ॒दि ॥
स्वर सहित पद पाठउ॒त्ऽतु॒द: । त्वा॒ । उत् । तु॒द॒तु॒ । मा । धृ॒था॒: । शय॑ने । स्वे । इषु॑: । काम॑स्य । या । भी॒मा । तया॑ । वि॒ध्या॒मि॒ । त्वा॒ । हृ॒दि ॥२५.१॥
स्वर रहित मन्त्र
उत्तुदस्त्वोत्तुदतु मा धृथाः शयने स्वे। इषुः कामस्य या भीमा तया विध्यामि त्वा हृदि ॥
स्वर रहित पद पाठउत्ऽतुद: । त्वा । उत् । तुदतु । मा । धृथा: । शयने । स्वे । इषु: । कामस्य । या । भीमा । तया । विध्यामि । त्वा । हृदि ॥२५.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 25; मन्त्र » 1
भाषार्थ -
(উত্তুদঃ) অত্যন্ত বেদনাদায়ক কাম (উত্ তুদতু) হে পত্নী! তোমাকে ব্যথিত করে/করুক, (স্বে শয়নে) নিজ শয্যায় (মা ধৃথাঃ) তুমি ধারিত হয়োনা। (কামস্য) কামবাসনার যে (যা ভীমা ইষুঃ) ভয়ানক ইষু/বাণ/তীর আছে (তয়া) তা দ্বারা (ত্বা) তোমাকে (হৃদি) হৃদয়ে আমি (বিধ্যামি) বিদ্ধ করি।
टिप्पणी -
[রুষ্ট পত্নীর প্রতি তাঁর পতি বলে যে, আমি তোমাকে কামের তীর দিয়ে বিদ্ধ করছি, ফলে তুমি শয্যায় সুখপূর্বক শয়ন করতে পারবে না।]