अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 25/ मन्त्र 4
सूक्त - भृगुः
देवता - मित्रावरुणौ, कामबाणः
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - कामबाण सूक्त
शु॒चा वि॒द्धा व्यो॑षया॒ शुष्का॑स्या॒भि स॑र्प मा। मृ॒दुर्निम॑न्युः॒ केव॑ली प्रियवा॒दिन्यनु॑व्रता ॥
स्वर सहित पद पाठशु॒चा । वि॒ध्दा । विऽओ॑षया । शुष्क॑ऽआस्या । अ॒भि । स॒र्प॒ । मा॒ । मृ॒दु: । निऽम॑न्यु: । केव॑ली । प्रि॒य॒ऽवा॒दिनी॑ । अनु॑ऽव्रता॥२५.४॥
स्वर रहित मन्त्र
शुचा विद्धा व्योषया शुष्कास्याभि सर्प मा। मृदुर्निमन्युः केवली प्रियवादिन्यनुव्रता ॥
स्वर रहित पद पाठशुचा । विध्दा । विऽओषया । शुष्कऽआस्या । अभि । सर्प । मा । मृदु: । निऽमन्यु: । केवली । प्रियऽवादिनी । अनुऽव्रता॥२५.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 25; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
(ব্যোষয়া শুচা) বিদাহযুক্ত শোক দ্বারা (বিদ্ধা) বিদ্ধ, (শুষ্কাস্যা) দাহের কারণে রুদ্ধ গলার অধিকারিনী তুমি (মা অভি) আমার দিকে (সর্প) এগিয়ে এসো। এবং তুমি (মৃদুঃ) মৃদুভাষিণী, (নিমন্যুঃ) মন্যুরহিত, (প্রিয়বাদিনী) প্রিয় ব্যক্তকারী, (অনুব্রতা) আমার অনুকূল কর্ত্রী হয়ে, (কেবলী) কেবল আমারই হও।