English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 62/ मन्त्र 3
यो न॑ इ॒दमि॑दं पु॒रा प्र वस्य॑ आनि॒नाय॒ तमु॑ व स्तुषे। सखा॑य॒ इन्द्र॑मू॒तये॑ ॥
स्वर सहित पद पाठय: । न॒: । इ॒दम्ऽइ॑दम् । पु॒रा । प्र । वस्य॑: । आ॒ऽनि॒नाय॑ । तम् । ऊं॒ इति॑ । व॒: । स्तु॒षे॒ ॥ सखा॑य: । इन्द्र॑म् । ऊ॒तये॑ ॥६२.३॥
स्वर रहित मन्त्र
यो न इदमिदं पुरा प्र वस्य आनिनाय तमु व स्तुषे। सखाय इन्द्रमूतये ॥
स्वर रहित पद पाठय: । न: । इदम्ऽइदम् । पुरा । प्र । वस्य: । आऽनिनाय । तम् । ऊं इति । व: । स्तुषे ॥ सखाय: । इन्द्रम् । ऊतये ॥६२.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 62; मन्त्र » 3
विषय - १-४ राजा और प्रजा के कर्तव्य का उपदेश।
पदार्थ -
(यः) जो [पराक्रमी] (नः) हमारे लिये (इदमिदम्) इस-इस (वस्यः) उत्तम वस्तु को (प्र) अच्छे प्रकार (आनिनाय) लाया है, (तम् उ) उस ही (इन्द्रम्) इन्द्र [महाप्रतापी वीर] को, (सखायः) हे मित्रो ! (वः) तुम्हारी (ऊतये) रक्षा के लिये (स्तुषे) मैं सराहता हूँ ॥३॥
भावार्थ - जो पुरुष पहले ही से धीर-वीर होवें, लोग उसकी बड़ाई करके गुण ग्रहण करें ॥३॥
टिप्पणी -
१-४−एते मन्त्रा व्याख्याताः-अ० २०।१४।१-४ ॥