अथर्ववेद - काण्ड 2/ सूक्त 27/ मन्त्र 5
सूक्त - कपिञ्जलः
देवता - ओषधिः
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - शत्रुपराजय सूक्त
तया॒हं शत्रू॑न्त्साक्ष॒ इन्द्रः॑ सालावृ॒काँ इ॑व। प्राशं॒ प्रति॑प्राशो जह्यर॒सान्कृ॑ण्वोषधे ॥
स्वर सहित पद पाठतया॑ । अ॒हम् । शत्रु॑न् । सा॒क्षे॒ । इन्द्र॑: । सा॒ला॒वृ॒कान्ऽइ॑व । प्राश॑म् । प्रति॑ऽप्राश: । ज॒हि॒ । अ॒र॒सान् । कृ॒णु॒ । ओ॒ष॒धे॒ ॥२७.५॥
स्वर रहित मन्त्र
तयाहं शत्रून्त्साक्ष इन्द्रः सालावृकाँ इव। प्राशं प्रतिप्राशो जह्यरसान्कृण्वोषधे ॥
स्वर रहित पद पाठतया । अहम् । शत्रुन् । साक्षे । इन्द्र: । सालावृकान्ऽइव । प्राशम् । प्रतिऽप्राश: । जहि । अरसान् । कृणु । ओषधे ॥२७.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 2; सूक्त » 27; मन्त्र » 5
भाषार्थ -
(তয়া অহম্) সেই ঔষধি দ্বারা আমি (শত্রূন্) অসুর শত্রুদের (সাক্ষে) পরাজিত করি, (ইব) যেমন সশরীর জীবাত্মা (সালাবৃকান্) শরীররূপী শালা অর্থাৎ গৃহের অসুরদের পরাজিত করেছে। ঔষধি মন্ত্র (২)।
टिप्पणी -
[সাক্ষে= সহ (পরাভবে) + সিপ্ (সিব্ বহুলং লেটি, অষ্টা০ ৩।১।৩৪)। "সিব্ বহুলং ছন্দসি ণিদ্ বক্তব্যঃ" (অষ্টা০ ৩।১।৩৪) অষ্টা০ বার্তিক (সায়ণ)। সালাবৃকান্ দ্বারা প্রতীত হয় যে, এটা শরীরবাসী বৃক, আসুরিক বিচার ও আসুরিক কর্ম, আধ্যাত্মিক দেবাসুর সংগ্রামের।]