अथर्ववेद - काण्ड 2/ सूक्त 29/ मन्त्र 7
सूक्त - अथर्वा
देवता - इन्द्रः
छन्दः - त्रिष्टुप्
सूक्तम् - दीर्घायुष्य सूक्त
इन्द्र॑ ए॒तां स॑सृजे वि॒द्धो अग्र॑ ऊ॒र्जां स्व॒धाम॒जरां॒ सा त॑ ए॒षा। तया॒ त्वं जी॑व श॒रदः॑ सु॒वर्चा॒ मा त॒ आ सु॒स्रोद्भि॒षज॑स्ते अक्रन् ॥
स्वर सहित पद पाठइन्द्र॑: । ए॒ताम् । स॒सृ॒जे॒ । वि॒ध्द: । अग्रे॑ । ऊ॒र्जाम् । स्व॒धाम् । अ॒जरा॑म् । सा । ते॒ । ए॒षा । तया॑ । त्वम् । जी॒व॒ । श॒रद॑: । सु॒ऽवर्चा॑: । मा । ते॒ । आ । सु॒स्रो॒त् । भि॒षज॑: । ते॒ । अ॒क्र॒न् ॥२९.७॥
स्वर रहित मन्त्र
इन्द्र एतां ससृजे विद्धो अग्र ऊर्जां स्वधामजरां सा त एषा। तया त्वं जीव शरदः सुवर्चा मा त आ सुस्रोद्भिषजस्ते अक्रन् ॥
स्वर रहित पद पाठइन्द्र: । एताम् । ससृजे । विध्द: । अग्रे । ऊर्जाम् । स्वधाम् । अजराम् । सा । ते । एषा । तया । त्वम् । जीव । शरद: । सुऽवर्चा: । मा । ते । आ । सुस्रोत् । भिषज: । ते । अक्रन् ॥२९.७॥
अथर्ववेद - काण्ड » 2; सूक्त » 29; मन्त्र » 7
भाषार्थ -
(বিদ্ধঃ) প্রজার দুঃখে বিদ্ধ (ইন্দ্রঃ) পরমেশ্বর (অগ্রে) প্রারম্ভে (স্বধাম্) অন্নরূপ, (অজরাম্), জরানিবারক, (এতাম্, ঊর্জাম্) এই শক্তি (সসৃজে) উৎপন্ন করেছেন, (সা তে এষা) হে পতি ! সেই শক্তি তোমার জন্য। (তয়া) সেই শক্তি দ্বারা (ত্বম্) তুমি (জীব) জীবিত থাকো (শরদঃ) শরদ্-ঋতুতে, (সুবর্চাঃ) এবং উত্তম তেজস্বী হও। (মা তে আ সুস্রোৎ) সেই পান করা/সেবিত শক্তি তোমার শরীর থেকে স্রবিত১ না হোক, (ভিষজঃ) বৈদ্য (তে) তোমার জন্য (অক্রন্) এর চিকিৎসা করুক।
टिप्पणी -
[১. এই শক্তি বীর্যরূপে পরিণতরূপা।]